per-acūtus , a, um, sehr scharf, I) ... ... sehr scharfsinnig, qui peracutus esset ad excogitandum, Cic. – übtr., oratio, Cic. – / Mart. 3, 24, 5 Schneidewin et acutā ...
in-ēlegāns , antis, ungewählt, geschmacklos, unschön, unästhetisch, ... ... vorhergeh. Negat., ratio non in., Cic.: sermo non in., Suet.: copia orationis non in., Cic.: ne sint (deliciae tuae) illepidae et inelegantes, Catull. ...
dēlēnītor (dēlīnītor), ōris, m. (delenio), der Gewinner einer Person, cuius (iudicis) delenitor esse debet orator, den gerade der Redner gewinnen soll, Cic. Brut. 246: ille ...
pāscuālis u. synk. pāscālis , e (pascuum), ... ... 1. regg. 28, 24. – β) Form pascalis: oves, Cato oratt. 52. fr. 2: pecus, Lucil. 1246*.
prōsaicus , a, um (prosa, s. 2. prōsus, ... ... 7, 11, 1. Ven. Fort. vit. S. Mart. 1, 13: oratio, Acro Hor. carm. 2, 12, 1 u. Schol. Pers. ...
balneātor , ōris, m. (balneum), der Bademeister, ... ... Plaut. Poen. 703. Cic. Cael. 62; Phil. 13, 26. Cic. oratt. fr. inc. 13. p. 35 K.: haec balneator (= balneatrix), ...
contortio , ōnis, f. (contorqueo), I) das Schwingen ... ... rhet. 4, 26. – II) die Verschrobenheit, Geschraubtheit, contortiones orationis, verschrobene Ausdrücke, Cic. de fat. 17: c. ratiocinationum, Augustin. ...
ex-pectoro , āre (ex u. pectus), aus der ... ... Acc. tr. 301; vgl. 595: tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat, Enn. fr. scen. 23 bei Cic. Tusc. 4, 19. ...
dōnāticus , a, um (dono), zum Schenken gehörig, ... ... ex Fest. 69, 5: hastae, den Soldaten als Belohnung verliehene, Cato oratt. 4. fr. 2 (bei Fest. 201, 28).
dēvītātio , ōnis, f. (devito), das Vermeiden, facilior et exploratior devitatio legionum fore videtur quam piratarum, Cic. ad Att. 16, 2, 4: dev. mortis, Augustin. de gen. ad litt. 8, 16, 34 u. 11 ...
agniculus , ī, m. (Demin. v. agnus), das Lämmchen, Itala Ioann. 21, 15. Augustin. ... ... . 118. serm. 2. § 15. Arnob. 7, 12. Cassiod. de orat. p. 562 (b) ed. Garet.
commodātē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... commodo), angemessen, sed usurpatum concinnius aut congruentius aut commodatius, Fronto de oratt. p. 162, 6 N.: si id commodatissime facias, Favor. b. ...
2. figūrātus , a, um (figura) = εσχηματισμένος, verstellt, anders gemeint, oratio, Schol. Gron. Cic. Marc. 1. p. 419, 13 Orelli.
per-gravis , e, sehr schwer; bildl., sehr wichtig, von großem Gewicht, oratio, Cic.: testis, Cic.: levia sunt, quae tu pergravia esse in animum induxti tuum, Ter.
dīlātātus , a, um, PAdi. (v. dilato), erweitert, oratio dilatata et fusa (Ggstz. oratio angusta atque concisa), Cic. or. 187 Friedrich.
cohibilis , e (cohibeo), leicht zusammenzuhalten = kurz und bündig (griech. συνεχής), oratio, Gell. 16, 19, 1.
endo-plōro , āre, altlat. = imploro, XII tabb. bei Cic. Tull. 50 = XII tabb. V III, 12 Schoell (wo die Form endoplorato).
moletrīna , ae, f. (molo), die Mühle, Cato orat. 12. fr. 3. p. 45 ed. Iordan. Vgl. Gloss. V, 651, 2.
omnicanus , a, um (omnis u. cano), überall singend, -ertönend, oratio, Apul. flor. 13.
percēnsio , ōnis, f. (percenseo), die Durchmusterung, Fronto de orat. 3. p. 149, 13 N.
Buchempfehlung
Als leichte Unterhaltung verhohlene Gesellschaftskritik
78 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro