quatio (quassī), quassum, ere, schütteln, I) ... ... -, erbeben lassen, innig rühren, animum, Gell.: quod aegritudine quatiatur, Cic.: mentem, Hor.: Mytilenas contentis scholasticorum clamoribus, Tac. dial.: quatiunt oracula Colchos, Val. Flacc. – b) ...
... Adv. numer. (aus *quatrus), I) viermal, quater in anno pariunt, Varro ... ... vierzig, Ov. – ter et quater, ter aut quater, terque quaterque, dreimal u. viermal = aber und ... ... = öfter, ter et quater revisens aequor, Hor.: terque quaterque solum scindendum, Verg.; bald ...
aquātē , Adv. (aquatus), wässerig, dünn, Compar. bei Plin. Val. 1, 10 u. Soran. Lat. p. 26, 8. Superl. bei Cael. Aur. chron. 1, 4, 94.
quatus , s. cyathus /.
aquātio , ōnis, f. (aquor), I) das ... ... die Bewässerung, a) eig., aquationibus adiuvare, Pallad. 3, 17, 8. – b) meton., Plur. aquationes, durch Regen od. Überschwemmung entstandene ...
aquātus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... . – b) dünn (Ggstz. crassus), umor, Pallad.: aquatius medicamentum, Sen.: collyrium aquatissimum, Scrib.: dilutum ovi album, id est aquatissimum, Marc. Emp. 8.
aquātor , ōris, m. (aquor), der Wasserholer, Caes. b. c. 1, 73, 2. Liv. 22, 44, 2; 41, 1, 6. Auct. b. Hisp. 21, 2.
cuathus , s. cyathus.
arcuātus u. arquātus , a, um (arcus), I) ( ... ... – II) (gew. Form arquātus) regenbogenfarbig, iubar, Avian. fab. 15, 8: color viridis vel arquato similis, Cael. Aur. de sign. ...
quaternī , ae, a (quattuor), I) Num. distrib., je vier ... ... nomine exegisse, Cic.: primam aciem quaternae cohortes ex quinque cohortibus tenebant, Caes.: quaternae centesimae, vier Prozent monatliche ... ... vier auf einmal, vier zusammen, Plin. u.a.: propter bis quaternas causas, Varro LL. ...
quā-tenus (quātinus), Adv., bis wie weit, wie ... ... I) eig.: quatenus progredi debeat, Cic.: petentibus Saguntinis, ut quatenus tuto possent Italiam spectatum irent, Liv.: pars, quatenus inhabitari videtur, Colum. – absol. gleichs. ...
quattuor (quatuor), Adi. num. (altind. catváras, griech. τέτταρες böotisch ... ... fidwor), vier, qu. libri, Liv.: centum qu. centuriae, Cic.: quattuor viginti, Hor.
mūtuātio , ōnis, f. (mutuor), das Borgen, ... ... die Anleihe von jmd., poenam sine mutuatione et sine versura dissolvere, Cic.: multos minutis mutuationibus fraudare, Cic. – translationes quasi mutuationes sunt, Cic. de or. 3, 156.
sinuātio , ōnis, f. (sinuo), die Krümmung, Fulg. myth. 1. p. 26 M.: sin. interiorum aurium, Ambros. hexaëm. 6, 9, 62: illa intestinorum reflexio et sin., Ambros. de Noë 9, 28.
aequātio , ōnis, f. (aequo), das Gleichmachen, die Ausgleichung, Gleichstellung, bonorum, Kommunismus, Cic.: iuris, Liv.: muneris et partium, Dict.
annuātim , Adv. (annus), alljährlich, Schol. ad Lucan. 1, 179 u.a. Spät. – Vgl. Funk in Wölfflins Archiv 7, 496.
arcuātim , Adv. (arcuo), bogenförmig, sanguis arc. fluens, Fest. 352 (b), 1: animal multis pedibus arc. repens, Plin. 29, 136.
ictuātus , a, um (icio), ictuatus sanguine, von einem Schlaganfalle getroffen, Greg. Tur. hist. Franc. 6, 36. p. 276, 1.
aequātor , ōris, m. (aequo), der Gleichmacher, Eicher, monetae, Münzwardein, Corp. inscr. Lat. 13, 1820.
bēluātus , a, um (belua), mit (gestickten) Tierfiguren versehen, tapetia, Plaut. Pseud. 147.
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro