Online-Bibliothek

teneo , tenuī, tentum, ēre (zu tendo), tr. ... ... tenuit, Liv. epit.: diu non perlitatum tenuerat dictatorem, ne ante meridiem signum dare posset, Liv.: si te dolor aliqui corporis aut infirmitas valetudinis tenuit, quominus ad ...

caveo , cāvī, cautum, ēre (v. κοέω, ich ... ... et dignitatem, moderata sint, Cic.: cavisse deos priore anno, ut tuto libertas defendi posset, Liv. 2) insbes., als t. t. der Fechterspr., ...

red-eo , iī (selten īvī), itum, īre, I) ... ... – impers., postquam domum reditum est, Nep.: manerent indutiae, dum ab illo rediri posset, Caes.: cum conversis signis retro in urbem rediretur, Liv.: ad arbitrum reditur ...

1. odium , iī, n. (v. odio, s ... ... das verdrießliche, unaufhörliche Vorpredigen, Ter.: odio tuo me vinces, Ter.: odio qui posset vincere regem, Hor.: quod erat odium! quae superbia! Cic.

vinco , vīcī, victum, ere ( gotisch weihan, ahd. ... ... omnium, Cic.: beluas morum immanitate, Cic.: quamlibet mulierculam mollitiā, Hor.: odio qui posset vincere regem, Hor.: scribere quod Cassi opuscula vincat, Hor. – poet. ...

dūrus , a, um (vgl. altind. dāruṇá-ḥ, ... ... Gefühl beleidigend, nomen durum (Ggstz. nomen molle), Cic.: fortasse posset durum videri dicere ›quaere quod agas‹, molle et humanum est, ›habes quod ...

noceo , cuī, citum, ēre (verwandt mit neco), I) ... ... b. c. 3, 28, 4: ne quid sibi ac rei publicae nocere posset, Caes. b. G. 5, 7, 2: quantum illi nocuere greges ...

īnfer u. gew. īnferus , a, um, Compar. ... ... iniuriis ad opem iudicum supplices inferioresque confugiunt, Cic.: quemadmodum causa inferior dicendo superior esse posset, Cic.: ubi nostros non esse inferiores intellexit, Caes.: si inferiores fuissent, ...

1. fallo , fefellī (falsum), ere (σφάλ&# ... ... nihil me fallis, ich kenne dich wohl, Ter.: mors mea matrem fallere posset, Ov.: non fallebat duces impetus militum, Tac.: absol. (s. Fabri ...

dē-sum , fuī, esse, fort-, weg sein, fehlen, ... ... nullo loco nec tempore defuisse, quin, ubi hostium arma concrepuissent, eo quantā maximā posset celeritate tenderet, Liv.: nec defuit Polyclitus, quominus ingenti agmine Italiae Galliaeque gravis, ...

arguo , uī, uitūrus, ere (v. ἀργός), im ... ... rite creatus tribunus arguebatur, Quint.: cum neuter ab eo, quo arguebatur, mentitus argui posset, Vell. – b) eine Sache als strafbar nachzuweisen suchen, als ...

salūs , ūtis, f. (v. salvus, a, um), ... ... Rettungsmittel, nulla salus rei publicae reperiri potest, Cic.: si ulla salus servare posset, Cic.: una est salus m. folg. Infin., es gibt nur ...

nārro , āvī, ātum, āre (eig. gnaro = gnarum ... ... ut ita narrentur, ut gestae res erunt, Cic.: si res publica tibi narrare posset, quo modo se haberet, Cic.: Othonem quod speras posse vinci sane bene ...

timeo , uī, ēre, I) etw. od. jmd. ... ... et timeo, ne hoc tandem propalam fiat nimis, Plaut.: timens, ne suo corpori posset accĭdere, Cic.: neque timerent, ne circumvenirentur, Caes.: timeo, ne non impetrem ...

1. quiēs , ētis, f., die Ruhe, ... ... de ira 2, 13, 2: qui cum summā quiete animi civitatis princeps esse posset, in aller Gemütsruhe, Vell. 2, 6. 2. – 2) ...

rēctē , Adv. (rectus), I) gerade, a) ... ... Liv.: rectius bella gerere, Liv.: sed habebat ducem Gabinium, quicum quidvis rectissime facere posset, ohne die windeste Gefahr, ein Unrecht zu begehen, Cic.: si recte ...

ob-sto , stitī, stātūrus, āre, an od. ... ... (vgl. 2, 8, 4): cum ibi quoque religio obstaret, ne non posset nisi ab consule dici dictator, Liv. 4, 31, 4: ne id, ...

māter , tris, f. (altind. mātár-, griech. ... ... übtr.: a) v. leb. Wesen = Erzeugerin, quî posset rebus mater consistere certa, Lucr.: apes mellis matres, Varro. – b) ...

vello , vulsī (volsī) u. vellī, vulsum (volsum), ... ... . – übtr., ita nomen Antoninorum inoleverat, ut velli ex animis hominum non posset, Spart. Carac. 9, 2. – b) als milit. t. ...

fruor , fruitus u. frūctus sum, fruī (aus * ... ... uti et frui, Cic.: tu voluptate frueris, ego utor, Sen.: cum victoriā posset uti, frui maluit, Flor.: fr. vitā, Cic., Sen. u.a ...