2. prō-flīgo , flīctus, ere, niederschlagen, zugrunde richten, ut ›profligatas‹ res quasi ›proflictas‹ et ›perditas‹ dicerent, Gell. 15, 5, 2.
prōflīgātus , a, um, PAdi. (v. 1. profligo), ... ... 3, 65. – II) von der Zeit, weit vorgerückt, profligatae aetatis, Sen. de otio 29, 2. – u. in profligato ...
... , ut etc., Cic.: denique omnia ad perniciem profligata et perdita, eine ganz bodenlose Versunkenheit u. Verworfenheit, Cic. – ... ... . Osenbr. Cic. Rosc. Am. 38. p. 89 sq.), quaestio profligata et paene ad exitum adducta est, Cic.: profligari plurimum posse ... ... u. so quantum profligatum sit, Iustin.: res profligata est, Lentul. in Cic. ep. u ...
pūgna , ae, f. (pugno), der Kampf ... ... utroque cornu in pugnam educere, Liv.: interesse pugnae navali apud Salamina, Nep.: integri profligatam pugnam acceperunt, übernahmen in frischer Kraft den schon beinahe verlorenen Kampf, Liv ...
quaestio , ōnis, f. (quaero), das Suchen, ... ... quaestio tractata videtur, scheint fast abgetan zu sein, Cic.: u. so profligata iam haec et paene ad exitum adducta quaestio est, Cic.: in quaestionem vocare ...