il-lūmino , āvī, ātum, āre (in u. lumino) ... ... rhet. t. t., pulchritudinem rerum claritas orationis illuminat, Quint.: ill. orationem sententiis, Cic.: concinnitas, quae verborum collocationem illuminat iis luminibus, quae etc., Cic. ...
per-polio , īvī, ītum, īre, I) gehörig polieren, ... ... Cic.: haec vita perpolita humanitate, unsere heutige (feine) Zivilisation, Cic.: sapientibus sententiis gravibusque verbis ornata oratio et perpolita, Cic. / Ungew. Fut. perpolibo ...
dis-pungo , pūnxī, pūnctum, ere, eig. durch ... ... , ICt. – übtr., dies vitae, überrechnen, erwägen, Sen.: elogia sententiis, Tert. – II) einteilen, abteilen, von Dingen, zwischen ...
ob-equito , āvī, ātum, āre, an etw. ... ... obequitando agmen teneri, Liv. – Bildl., non obequitabit nec illis vibrantibus concitatisque sententiis velut missilibus utetur, Quint. 12, 9, 3. – b) im ...
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... colliguntur, Plin. ep. 6, 33, 3: omnibus non solum consiliis sed etiam sententiis superior discessit, Val. Max. 7, 7, 1. – b) die ...
frequento , āvī, ātum, āre, I) (nach frequens no ... ... Schlagbilder zu heben u. zu beleben, Cic.: u. so genus orationis sententiis frequentatum, belebt, Cic. – d) eine Versammlung beleben, ...
... congruens nomino, Cic.: oratio verbis discrepans, sententiis congruens, Cic.: haec duo pro congruentibus sumere tam vehementer repugnantia, Cic. ... ... m. bl. Dat. ( wem? mit wem?), gestus cum sententiis c., Cic.: actiones virtutibus congruentes, Cic.: mors minime c. vitae, ...
inter-pres , pretis, c. (über die Etymol. s. ... ... Sinnes), fidus, Hor.: nec converti (orationes) ut interpres, sed ut orator sententiis isdem, Cic.: nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit, ut interpretes ...
volūbilitās , ātis, f. (volubilis), die Drehbarkeit, Wälzbarkeit ... ... ungeheuere Zungenfertigkeit, Petron.: exaggerata verborum volubilitas, überschwengliche Beredsamkeit, Petron.: inanis sententiis verborum volubilitas, gedankenleere Wortkrämerei, Aug. bei Suet.