ex-supero (exupero), āvī, ātum, āre, I) intr.: ... ... Enn. fr. scen. 222: omnes Tarquinios superbiā, Liv.: alcis laudes non assequi solum velle, sed etiam exsuperare, Liv. – 2) überwinden, bewältigen, ...
con-coquo , coxī, coctum, ere, I) mit etwas ... ... .: κρίσιν non c., Cic.: eius isto odia (gehässigen Äußerungen) non sorbere solum, sed etiam c., Cic.: alqm senatorem (als S.) non c., ...
doctrīna , ae, f. (doceo), I) die (wissenschaftliche) ... ... virtute nostri multi valuerunt, tum plus etiam doctrinā, Cic.: neque id fecit naturā solum, sed etiam doctrinā, Nep.: in quibus (libris) multa industria et diligentia, ...
prae-cēdo , cessī, cessum, ere, vorher-, vorangehen ( ... ... alqm in tribunatu liberorum iure, Plin. ep. – v. Lebl., neque solum interest, quales dies sint, sed etiam quales ante praecesserint, Cels.: fama loquax ...
barbaria , ae (Nbf. barbariēs , Akk. em, ... ... zu Griechenland und Rom, a) im allg.: a quo (philosopho) non solum Graecia et Italia, sed etiam omnis barbaria commota est, Cic.: quod nulla ...
sub-traho , trāxī, tractum, ere, I) hervorziehen unter ... ... , Flor.: repente interdiu vel noctu se subtrahebat, Suet. – medial, subtrahitur solum, das Meer weicht unter dem Schiffe, Verg.: u. so subtracto ...
dispēnso , āvī, ātum, āre (Intens. v. dispendo), ... ... mehrere Stücke verteilen, Plin. ep. – in der Rhetor., inventa non solum ordine, sed etiam momento quodam atque iudicio, nicht allein nach der äußerlichen ...
agitātio , ōnis, f. (agito), I) aktiv: a) ... ... et motu esse vacuus potest, Cic.: ad quod adhibenda est actio quaedam, non solum mentis ag., eine gewisse äußere Tätigkeit, nicht bloß geistige Regsamkeit, Cic. ...
com-probo , āvī, ātum, āre, I) etw. begutheißen ... ... ., ut beneficium verbis initum dudum nunc re comprobes, Ter.: neque vero hoc oratione solum, sed multo magis vitā et factis et moribus comprobavit, Cic. – gew ...
crepida , ae, f. (das latinisierte κρηπίς), die aus ... ... inambulare in gymnasio, Liv.: aureis clavis crepidas suffigere, Plin.: L. Scipionis non solum cum chlamyde, sed etiam cum crepidis in Capitolio statuam videtis (u. im ...
per-polio , īvī, ītum, īre, I) gehörig polieren, ... ... et perpolitus, Cic.: cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, Cic.: non philosophiā solum, sed etiam litteris perpolitus, Cic.: haec vita perpolita humanitate, unsere heutige ...
ulcīscor , ultus sum, ulcīscī (ulcus), I) jmd. wegen ... ... ) mit Acc. der Sache: scelus, Cic.: iniuriam, Cic.: non solum publicas, sed etiam privatas iniurias, Caes.: istius iniurias per vos ulcisci ac ...
cōn-fōrmo , āvi, ātum, āre, entsprechend (harmonisch) formen ... ... einrichten od. anordnen, gehörig ausbilden, -schulen, orationem non solum electione, sed etiam constructione verborum, Cic.: vocem secundum rationem rerum, de quibus ...
gentīlis , e (gens), I) aus demselben Geschlechte, -Stamme ... ... für ein Volk charakteristisch (s. Dräger Tac. ann. 12, 14), solum, Tac.: metallum, Sil.: religio, Tac.: levitas, Tac.: proprietates, Tert.: ...
dis-silio , siluī, sultum, īre (dis u. salio), ... ... ) zerspringen, zerplatzen, zerbersten, dissiliunt aera (frigore), Verg.: dissilit omne solum, Ov.: dissilit incus, Plin.: dissiluit mucro, Epit. Iliad. 305: dissiliunt ...
rōbustus , a, um (robur), I) aus Hartholz, aus ... ... .: cornua, Plin.: cibus robustior, Cels.: triticum robustius, Plin.: terra robustissima, solum robustissimum, Colum. – b) von der körperl. Stärke des Menschen, ...
... . Acc. u. Infin., non solum enim usitiatum sed etiam cotidianum est aliquid audire te, Brut. in Cic. ep. ad Brut. 1, 16, 1: cum eas non solum refelli, sed etiam accusari sciamus usitatum esse, Quint. 5, 5, ...
scatūrio (scaturrio), īvī, īre (scateo), I) hervorsprudeln, ... ... . – II) meton., von etwas ganz voll sein, wimmeln, solum fontibus non scaturiat, sei nicht quellenreich, Colum.: summi scaturient montes, ...
gracilis , e, schlank, schmal, im üblen Sinne ... ... clivi, Col.: ager, Plin.: vindemiae, Plin. ep.: Lar, Apul.: solum gracilius, Plin. 17, 186. – b) = ἰσχνός, dünn, ...
fermento , āvī, ātum, āre (fermentum), gären-, aufgären machen ... ... prägn., locker machen, terram, Varro u. Col. – solum (die Fußsohle des Hundes) ut fermentatum et molle (Ggstz. durum ...
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro