... Liv.: corpus, Cic.: somno sopitus, Solin.: alto et gravi somno sopitus, Curt.: hoc (sopore ... ... zur Ruhe bringen, beruhigen, im Passiv sopiri u. sopitum esse = schlummern, ruhen, haec ... ... Sulp. Sev.: venti, tempestates sopiuntur, Plin.: virtus sopita sit, Cic.: sopitus ubique armorum furor, Vell ...
2. sopio , ōnis = penis, Catull. 37, 10 Schwabe. Corp. inscr. Lat. 4, 1700. Vgl. ropio.
sophia , ae, f. (σοφία), die Weisheit (reinlat. sapientia), Enn. ann. 218*. Afran. ... ... . 3, 16, 10. Prud. c. Symm. 1, 34 (wo sophīae gemessen ist).
Psōphis , īdis, Akk. īda, f. (Ψω ... ... u.a. – Akk. Psophida hat die vorletzte Silbe lang bei Ov. met. 5, ... ... bei Stat. Theb. 4, 296. – Dav. Psōphīdius , a, um (Ψωφίδιο ...
ob-sōpio , īvī, ītum, īre, gefühllos machen, dah. einschläfern, a somni tempore prohibere ne obsopiantur, Scrib. Larg. 180 extr.: quā odoris novitate obsopitus, ohnmächtig, betäubt usw., Solin. 12, 9.
sōpītio , ōnis, f. (sopio), die Einschläferung, Betäubung, Petron. 22, 1. Marc. Emp. 29.
re-sōpio , īre, einschläfern, Fulg. continent. Verg. p. 156 M.
cōn-sōpio , īvī, ītum, īre, völlig bewußtlos machen ... ... , 16: Endymion a luna consopitus, Cic. Tusc. 1, 92: agitatores consopiti sunt, Vulg. Nah. 2, 3: somno est consopitus, Cic. de div. 2, 135: ...
prosōpis , idis, f. (προςπίς) u. prosōpītis , idis, f. (προςωπιτις), eine Pflanze, rein lat. personacia gen., Ps. Apul. herb. ...
īsopȳron , ī, n. (ἰσόπυρον), eine Pflanze, viell. Isopyrum aquilegioides (L.), Plin. 27, 94.
sophisma , atis, n. (σόφισμα), der Trugschluß, das Sophisma (rein lat. captio), Sen. u.a.
sofistēs , s. sophistēs.
sophistēs , ae, m. u. sophista, ae, m. (σ ... ... ;ς), I) der Sophist, ein Philosoph, der für Geld die Kunst zu denken und ... ... Weltweisheit u. Beredsamkeit, lehrte, u. da die Lehren u. Schlüsse der Sophisten auf den äußeren Schein, ...
Mopsopius , a, um (Μοψόπι ... ... alter Name von Attika) gehörig, mopsopisch, attisch, athenisch, iuvenis, von Triptolemus, Ov. met ... ... urbs, Athen, Ov. her. 8, 72. – absol., Mopsopia tota, ganz Athen ...
īn-sōpītus , a, um (in u. sopio), der sich nicht einschläfern läßt, stets wachsam, draco, Ov ... ... Lucan. 9, 357: übtr., unauslöschlich, ignes semper inocciduos insopitosque manere iussit, Claud. rapt. Pros. 3 ...
mesopylus , a, um (μέσος u. πύλη), an der Mitteltür befindlich, Corp. inscr. Lat. 6, 630*.
chrȳsōpis , pidis, f. (χρυσῶπις), eine edlere Art unseres Topases, Plin. 37, 156.
hyssōpītēs , ae, m. (ὑσσωπίτης οινος), Ysopwein, Col. 12, 35, Plin. 14, 109 u. 20, 65.
sophisticē , Adv. (sophisticus), sophistisch, spitzfindig, Cod. Iust. 8, 10, 12. § 3: s. loqui, Vulg. Sirach 37, 23.
sophistria , ae, f. (σοφίστρια), die Sophistin, Hieron. chron. Euseb. ann. DCCLXX.
Buchempfehlung
Epicharis ist eine freigelassene Sklavin, die von den Attentatsplänen auf Kaiser Nero wusste. Sie wird gefasst und soll unter der Folter die Namen der Täter nennen. Sie widersteht und tötet sich selbst. Nach Agrippina das zweite Nero-Drama des Autors.
162 Seiten, 8.80 Euro