sociālis , e (socius), I) die Gesellschaft betreffend, gesellschaftlich, gesellig, homo sociale animal, Sen.: amicitiae, Apul.: consilium, Augustin.: beneficium dare socialis res est, Sen. – II) insbes.: A) ehelich, ...
sociāliter , Adv. (socialis), kameradschaftlich, Hor. de art. poët. 258. Augustin. c. Faust. 22, 61.
sociālitās , ātis, f. (socialis), die Geselligkeit, Plin. pan. 49, 4. Plin. ep. 9, 30, 3 Keil.
īn-sociālis , e, nicht in die Gesellschaft passend, ungesellig, Porphyr. Hor. ep. 1, 18, 6.
dissociālis , e (dissocio), unvereinbar, m. Dat., humanis animal dissociale cibis, v. Schwein, Rutil. Nam. 1, 384.
Mārsī , ōrum, m., die Marser, eine ... ... der Römer, die sie besonders im Bundesgenossenkrieg unterstützten (dah. bellum Marsicum = bellum sociale), bekannt als Zauberer, die Schlangenbisse heilen u. Schlangen beschwören konnten, Caes ...
bellum , ī, n. ( aus duellum [w. s.]; ... ... hominum memoriam crudelissimum ac maximum, Cic.: bella domestica et externa, Cic.: b. sociale, Liv.: piraticum, Varr. u. Cic.: b. civile, Cic.: ...
2. parēns , entis, c. (v. pario = gigno ... ... (im natürlichen Verhältnis als Erzeuger, während pater u. mater mehr im sozialen u. bürgerlichen), a) eig., Cic. u.a.: ...
annexus (adnexus), Abl. ū, m. (annecto), die soziale Verbindung, der Verband, Cremona annexu conubiisque gentium adolevit floruitque, Tac. hist. 3, 34.
cōnsocio , āvī, ātum, āre, vergesellschaften, sozial, politisch vereinigen, eng od. innig verbinden (befreunden), Ggstz. dissociare; dah. auch gemeinschaftlich machen od. verabreden, mit jmd. ...
cōnsociātio , ōnis, f. (consocio), die soziale Vereinigung, die soziale od. politische enge Verbindung, a) übh., c. hominum, Cic. de off. 1, 100: communis totius generis hominum conciliatio et consociatio, ibid. ...
nec u. neque , verbindende negative Partikeln, die von ... ... movere arma ausi sint, Liv.: adeo ut non recte tantum civile dicatur ac ne sociale quidem, sed nec externum, Flor.: ut ne efferendi quidem signa Romanis spatium, ...
1. fidēs , eī, f. (fīdo), das Vertrauen ... ... Caes.: sincerā fide in pace esse, Liv.: in fide manere, Caes.: fidem socialem usque ad perniciem suam colere, Liv.: Saguntini fide atque aerumnis incluti prae mortalibus ...
cōnsul , sulis, m. (arch. consol, Corp. inscr. ... ... rediit, Liv.: ipsum consulem Romae manere... pro consule T. Quinctium subsidio castris cum sociali exercitu mitti, Liv. – II) übtr.: A) bei den Histor ...
il-ligo , āvī, ātum, āre (in u. ligo), ... ... ketten, alqm pignoribus, Cic.: alqm conscientiā, Tac.: alqm stupro, Tac.: sociali foedere se cum Romanis, Liv. – β) an gewisse Bedingungen knüpfen, ...
ef-fundo (ecfundo), fūdī, fūsum, ere (ex u. ... ... , a) Töne, tuba sonum patentiore exitu effundit, Sen.: tibiaque effundit socialia carmina vobis, Ov. – v. Pers. = dem Munde entfließen ...
co-haereo , haesī, haesum, ēre, zusammenhangen, ... ... das reimt sich nicht zusammen, Ter. – β) insbes., durch irgend ein soziales, verwandtschaftliches, geschäftliches usw. Band zusammenhangen, eng verbunden sein, ...