stultitia , ae, f. (stultus), die Torheit ... ... Plaut., Cic. u.a.: multorum stultitiam perpessum esse, Cic.: calumniam stultitiamque eius obtrivit ac contudit, Cic.: stultitia est m. Infin., stultitiast venatum ducere invitas canes, Plaut.: ...
crucistultitia , ae, f. = crucis stultitia, die Kreuzestorheit, Commod. instr. 1, 36 lemm. u. acrost.
1. illic , aec, uc, Pronom. demonstr. (ille-ce), ... ... Plaut.: mihi illaec vero ad rastros res redit, Ter.: meum illuc facinus, mea stultitia est, Plaut.: quo illic it? Plaut.: ubi illic est, ...
ēventum , ī, n. (evenio), I) der Ausgang ... ... das Ergebnis, ex evento de alcis consilio existimare, Cic.: existimato me stultitiae meae poenam ferre gravius quam eventi, Cic.: causarum cognitio cognitionem eventi ...
per-bibo , bibī, ere, I) ganz aussaugen, ... ... (von der Wolle), Sen. – im Bilde, mentes eorum penitus sucum stultitiae perbiberunt, Lact. 2, 2, 16. – B) übtr. = ...
iūstitia , ae, f. (iustus), I) subjektiv = die ... ... (üben), Cic.: iustitiam agitare, walten lassen, Plin. ep.: ut meae stultitiae in iustitia tua (weisen G., Weisheit) sit aliquid praesidii, Ter. ...
per-doceo , docuī, doctum, ēre, ausführlich lehren, -unterrichten, -zeigen, artes omnes, Plaut. Stich. 178: stultitiam suam, Quint. 1, 1, 8: m. dopp. Acc., si ...
peccātum , ī, n. (pecco), eine pflichtwidrige Handlung, die ... ... Fehler, das Versehen, der Irrtum, stultitiae, Cic.: peccatum suum confiteri, Cic.: eā iam aetate sum, ut non ...
professio , ōnis, f. (profiteor), das öffentliche Geständnis ... ... Bekenntnis, die Äußerung, I) im allg.: summa professio stultitiae, non ire obviam, Gell.: bonae voluntatis, Planc. in Cic. ep ...
sapientia , ae, f. (sapiens), I) die Weisheit ... ... Vernunft, der Verstand, die Klugheit (Ggstz. stultitia), non habet plus sapientiae quam lapis, Plaut.: quanta mea sapientia est, Plaut ...
piāculāris , e (piaculum), entsündigend, versöhnend, hostia, Varro ... ... piaculāria, ium, n., Liv. – übtr., men piacularem oportet fieri ob stultitiam tuam? soll ich ein Opfer deiner Unbesonnenheit werden? soll ich deine U. ...
in-amābilis , e, unliebenswürdig, unlieblich, unangenehm, widerlich ... ... .: id genus operis, Plin. ep. – Compar., nihil est inamabilius quam diligens stultitia, Sen. contr. 7, 5 (20), 11.
exprobrātio , ōnis, f. (exprobro), das Vorwerfen, vitiorum, Sen. rhet.: stultitiae, Suet.: tacita impotentiae, Quint.: zugl. m. Ang. wem? immemori beneficii, Ter. Andr. 44: alci veteris fortunae, Liv. 23, 35 ...
sepelībilis , e (sepelio), was sich begraben-, bildl. was sich verbergen läßt, stultitia, Plaut. cist. 62.
... Cic.: u. (Passiv unpers.), quā stultitiā et temeritate de officio decessum, Liv. – u. bl. officio ... ... Liv.: nec tibi Vespero surgente decedunt amores, Hor.: audieras illi decedere pravam stultitiam, Hor. – γ) v. Stoffe zu etw. = ...
is , ea, id (vom Demonstrativstamme i), I) ... ... ceperimus, quod non facile explicare possimus, Cic. – b) adi.: cuius ea stultitia, ut etc., Cic.: iis vinculis simus astricti, ut etc., Cic. – ...
peto , īvī u. iī, ītum, ere (altind. ... ... pedibus petit, ille salutem, Ov.: mortem, Cic.: sapientiam (Ggstz. vitare stultitiam), Cic.: quo minus gloriam petebat, eo magis sequebatur, Sall.: sanguinis profusio ...
vīto , āvī, ātum, āre, meiden, vermeiden, aus dem ... ... übtr.: A) meiden, vermeiden, a) m. Acc.: stultitiam, Cic.: omnes suspiciones, Caes.: insidias, Phaedr.: se ipsum vitare, sich ...
1. prō! ( nicht proh) Interi. zum Ausdruck der ... ... heiliger Jupiter! Cic.: pro bone Iuppiter! Sen. rhet.: pro Iuppiter! hominis stultitiam! Ter.: pro malae tractationis! Tert.: pro pudor! s. pudor. ...
facio , fēcī, factum, ere (verwandt mit dem Stamme θε ... ... gemacht, -geschaffen (= von Natur geschickt), Cic.: ex industria factus ad imitationem stultitiae, geflissentlich den Schein der Narrheit suchend, Liv. 1, 56, 8: ...
Buchempfehlung
Der junge Vagabund Florin kann dem Grafen Schwarzenberg während einer Jagd das Leben retten und begleitet ihn als Gast auf sein Schloß. Dort lernt er Juliane, die Tochter des Grafen, kennen, die aber ist mit Eduard von Usingen verlobt. Ob das gut geht?
134 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Nach den erfolgreichen beiden ersten Bänden hat Michael Holzinger sieben weitere Meistererzählungen der Romantik zu einen dritten Band zusammengefasst.
456 Seiten, 16.80 Euro