vīpera , ae, f. (viell. st. vivipara, v ... ... 10, 169 sq. – Sprichw., in sinu atque in deliciis viperam illam venenatam ac pestiferam habere, eine Schlange im Busen tragen od. nähren, Cic. ...
2. col-ligo , lēgī, lēctum, ere (con u. ... ... sarmenta virgultaque, Caes.: radices palmarum agrestium, Cic.: fructus, Hor.: flores, Ov.: venenatas serpentes, Nep.: ossa (Gebeine), Tibull.: sarcinas, auf einen ...
sagitta , ae, f., der Pfeil, I) eig., Cic. u.a.: sagittae venenatae, Solin.: sagittarum scientia, Hygin.: sagittam iacĕre, Tibull.: sagittam conicere, Verg., impellere nervo, Ov.: v. den Pfeilen des Liebesgottes, Hor ...
per-struo , strūctus, ere, I) ganz aufbauen, -errichten ... ... , Vitr. 7, 4, 1. – II) völlig verbauen, omnem venenatae adversum nos linguae calumniandi aditum, Rufin. apol. 5.
cuspis , idis, f. (Etymologie unsicher, s. Walde S. ... ... ., in den der Schwanz endigt, Ov.: natura apibus cuspides dederat, et quidem venenatas, Plin. – II) meton., der mit einer Spitze (Stachel) versehene ...
mattea , ae, f. (ματτύη, s. Varro LL. 5, 112), leckere, köstliche ... ... . 13, 92, 2: matteae et obsonia, Tert. de anim. 4: venenatae matteae, Suet. Cal. 38, 2.
pullulo , āvī, ātum, āre (pullulus), I) intr. ... ... 22, 4, 3: et surgere ac pullulare plus coepit haereticae perversitatis et schismatum venenata pernicies, Cypr. de cath. eccl. unit. 16 in.: quae (genera ...
propīno , āvī, ātum, āre (προπίν ... ... Plin.: aquam e fonte, Plin. – B) zu essen vorsetzen, venenatam partem (vulvae) fratri, Capit. Anton. phil. 15, 5. – C ...