... dig. 23, 2, 38. – II) zur Braut machen, verloben, virgines sponsari non possunt, Tert. de vel. virg. 11: sp. uxorem, sich mit einem Weibe verloben, Augustin. quaest. in deut. qu. 31: übtr., et ...
dē-spōnso , (āvi), ātum, āre, verloben, alci desponsatam fuisse, Suet. Caes. 1, 1. Aur. Vict. de orig. 13, 4. Capit. Anton. phil. 4, 5. Augustin. de civ. dei 3, 14. p. ...
dēspōnsor , ōris, m. (despondeo), der Verlober, nach Varro LL. 6, 69.
dēspōnsātio , ōnis, f. (desponso), das Verloben, Tert. de virg. vel. 11. Vulg. cant. 3, 11 u. Ierem. 2, 2. Augustin. serm. 105, 4.
spondeo , spopondī, spōnsum, ēre (griech. σπένδω, σπονδή,), ... ... hat, Hygin. fab. 257. – 3) eine Tochter versprechen, verloben (vgl. Serv. Sulpic. bei Gell. 4, 4, ...
dē-stino , āvī, ātum, āre (*stanāre, abgel. v. ... ... – c) ein Mädchen einem Manne als Braut, Gattin bestimmen, jmdm. verloben, alci filiam suam, Plin. ep.: m. dopp. Acc., ...
dē-spondeo , spondī, spōnsum, ēre, I) förmlich ... ... . – B) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen als Braut verloben, filiam alci, Plaut., Cic. u.a.: alci invito filiam ...