accūsātio , ōnis, f. (accuso), I) jede Anschuldigung ... ... aber auch = ἀντικατηγορία, Gegenklage, Quint.: ut repentina et minime praeparata accusatio videretur, Liv.: accusationem factitare, Cic.: accusationem conflare, adornare, Tac.: mutuam accusationem ...
coniūnctē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... (Ggstz. simpliciter, an und für sich, unbedingt, kategorisch), zB. videre rationem verborom, Cic. de or. 3, 149: efferre alqd, Cic. ...
mānsuētus , a, um (manus u. suesco), eig. ... ... Sulp. Asell. fr.: mansuetus in senatu... in edictis ferus, Cic.: ut mansuetissimus viderer, Cic.: Musae mansuetiores, sanftere, friedlichere Musen (Beschäftigung mit Philosophie, Rhetorik ...
ēleganter , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... dicere, Cic.: scribere, Cic.: Latine loqui el. od. elegantissime, Cic.: dividere, Cic.: hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit, Cic.
pāstillus , ī, m. ( nach Paul. ex Fest. 222 ... ... Pille (griech. τροχίσκος), Cels. u. Plin.: alqd dividere in pastillos, aus etw. Pillen machen, Plin.: von wohlriechenden Sachen, ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... gar nicht in Betracht kommen, Cic.: explicatis ordinibus temporum uno in conspectu omnia videre, alles (in einer Schrift) auf einen Blick übersehen, ...
invidiōsus , a, um (invidia), I) voll Neid ... ... erat, war ein Gegenstand des Neides, Lucan.: invidiosum se propter nimias opes videre, Iustin.: turba vetus quam non invidiosa erat, wie nicht ben. = ...
crēdibilis , e, Adi. m. Compar. (credo), ... ... – est alqd credibile, zB. quid ea commemorem, quae nisi iis qui videre nemini credibilia sunt, Sall.: narrationes credibiles sint, Cic.: credibilis erit narratio ante ...
peregrīnor , ātus sum, āri (peregrinus), in der Fremde ( ... ... hinauswandern, -schweifen, cum alii saepe, quod ante pedes esset, non viderent, ille in infinitatem omnem peregrinabatur, Cic.: immensa et interminata in omnes partes ...
scelerātus , a, um, PAdi. (v. scelero), I) ... ... unheilvoll, unselig, unglücklich, verderblich, schädlich, tene ego sustineo positum scelerata videre, Cons. ad Liv. 135: sc. mater, Corp. inscr. Lat. ...
super-fluus , a, um (2. superfluo), überflüssig, ... ... vosmet ipsi vidistis, iterare, Mamert. grat. act. Iul. 30, 1: superfluum videretur et vanum orare pro mortuis, Vulg. 2. Mach. 12, 44. – ...
per-trānseo , īvī od. iī, īre, I) intr.: ... ... an jmd. vorübergehen, Levita, cum esset secus locum et videret eum, pertransiit, Vulg. Luc. 10, 32. – B) übtr., ...
crīminōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... deiectae, Cic.: si respondisset idem sentire et secum facere Sullam, tamen mihi non videretur in hunc id criminosum esse debere, Cic. – II) passiv (vgl. ...
explōrātus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... fidum, nihil exploratum habes, Cic.: ut ei iam exploratus et domi conditus consulatus videretur, Cic.: omnia ad me perspecta et explorata perscribas, Cic.: non ego haec ...
in-honestus , a, um, I) unehrenhaft, entehrend, unrühmlich, schimpflich, schmählich, 1) im allg.: a) v. Lebl ... ... familiae subole) neque dicere fas erat quod turpe dictu, neque facere quod inhonestum factu videretur, Tac. dial. 28.
cōnsecūtio , ōnis, f. (consequor), I) die Folge ... ... , Cic. de fin. 1, 37: Plur., causas rerum et consecutiones videre, ibid. 2, 45. – b) die Folgerung, ...
supercilium , iī, n., die Augenbraue, Plur. ... ... Val. Max.: hunc Capuae Campano supercilio ac regio spiritu (Übermut) cum videremus, Cic.: ut plerique sunt, qui beneficia asperitate verborum et supercilio in odium ...
incrēmentum , ī, n. (incresco), das Wachstum, ... ... (v. Cicero), Vell.: incrementa regni affinitate Philippi acquirere, Iustin.: incrementis urbis invidere, Iustin. – 2) insbes., als rhet. Figur als Art der ...
exspectātio (expectātio), ōnis, f. (exspecto no. II), das ... ... no. α) contra exspectationem omnium, Hirt. b. G.): ut res exspectatione minor videretur, unter der E. zu stehen scheine, Quint. – Plur., ...
patrimōnium , iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut ... ... distribuere liberis patrimonium, unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem ...
Buchempfehlung
Nach der Niederlage gegen Frankreich rückt Kleist seine 1808 entstandene Bearbeitung des Hermann-Mythos in den Zusammenhang der damals aktuellen politischen Lage. Seine Version der Varusschlacht, die durchaus als Aufforderung zum Widerstand gegen Frankreich verstanden werden konnte, erschien erst 1821, 10 Jahre nach Kleists Tod.
112 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro