abolitor , ōris, m. (aboleo), der etw. wegnimmt, etw. vergessen macht, Tertull. de cult. fem. 1, 3. Auson. grat. act. (VIII) 1, 4. p. 20 Schenkl.
errātrīx , trīcis, f. (Femin. zu errator), die Umherirrerin, ohne Beleg bei Fronto de diff. voc. (VII) 528, 10 K.
dē-pudīco , āvī, āre (de u. pudicus), schänden, Laber. inc. fab. XVII (bei Gell. 16, 7, 2).
dībūcino , āre (dis u. bucino), ausposaunen, Vel. Long. (VII) 65, 8. Cassiod. (VII) 163, 12 K.
per-asper , era, erum, sehr rauh, Cels. 5, 28, 14: perasperi inviique montes, Iul. Val. 3, 51 (28).
basicula , ae, f., Demin. v. basis (w. vgl.), Vel. Long. VII, 77, 6 K. Not. Tir. 100, 64.
Nervicus , s. Nerviī.
2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, ... ... der Umgang, Umlauf, α) lebender Wesen, ibi complurium iumentorum multivii circuitus intorquebant molas ambage variā, Apul. met. 9, 11 in. – ...
profundus , a, um, I) der Tiefe nach unergründlich ... ... bodenlos, 1) eig.: altitudo maris, Sen.: mare, Cic.: praealtae fluvii et profundae voragines, Liv.: altus ac pr. alveus, Sen.: pr. puteus ...
1. āctuārius , a, um (ago), I) leicht in Bewegung zu setzen, schnell, canes, Vel. Long. de orthogr. (VII) 74, 11. – gew. actuaria navis, eine Art leichter, ...
battuālia (vulg. battālia, woraus das franz. bataille), n. pl. (battuo), die Fechtübungen der Soldaten u. Gladiatoren ... ... . Exc. Charis. 549, 35. Adamant. b. Cassiod. de orthogr. VII, 178, 4.
cunīculum , ī, n. = cuniculus no. II, Cassiod. hist ... ... 4 u. Gloss. (wo ›cuniculum, διορυγή‹). – / Caper (VII) 109, 4 schreibt Keil curriculum hoc, ut Varro.
ir-requiēs (inrequiēs), quiētis, f. (in ... ... IIII) 3, 16. p. 5, 11 Schenkl: cor, idem Technop. (XXVII) 5, 5. p. 134 Schenkl: gens, idem Technop. (XXVII) 6, 11. p. 135, 7 Schenkl: vegetator, Paul. Nol. ...
adhibitio , ōnis, f. (adhibeo), I) die Anwendung ... ... Prisc. : cucurbitarum, Marc. Emp. – II) die Zuziehung, convivii (zum G.), Gaius inst. epit. 1, 1. § 2.
prologium , iī, n. (προλογιον), die Vorrede, Pacuv. tr. 383. – ... ... eines Bühnenstückes Donat. de comoed. (Ter. comoed. vol. 1. p. XVIII, 17 ed. Klotz.).
exhibitor , ōris, m. (exhibeo), der Geber, Ansteller, ludorum, Arnob. 7, 42: convivii, Non. 281, 21.
palaestro , āre (palaestra), sich in der Palästra üben, Fronto de diff. voc. (VII) p. 531, 4 K. – übtr., Übungen anstellen, palaestrans ingenium, Fulg. myth. 1. praef. p. 12, 7 Helm.
dē-venusto , āre, der Schönheit berauben, verunstalten, ... ... , 1, 8. Mamert. pan. Iulian. 5, 3. Auson. Technop. (XXVII) 4, 6. p. 134, 3 Schenkl. Sidon. epist. 1, ...
dogmatizo , āvī, āre (δογματίζω), Lehrsätze vortragen, Augustin. epist. 36, 29 u. 57, 8 extr. Interpr. Iren. 2, 14, 2. Beda (VII) 271, 2 K.
memoriōsē , Adv. m. Compar. u. Superl. (memoriosus), aus treuem Gedächtnis, Charis. 114, 24 (als ungebr.). Paul. ex Fest. 124, 20. Fronto de diff. (VII) 522, 5 K.
Buchempfehlung
Camilla und Maria, zwei Schwestern, die unteschiedlicher kaum sein könnten; eine begnadete Violinistin und eine hemdsärmelige Gärtnerin. Als Alfred sich in Maria verliebt, weist diese ihn ab weil sie weiß, dass Camilla ihn liebt. Die Kunst und das bürgerliche Leben. Ein Gegensatz, der Stifter zeit seines Schaffens begleitet, künstlerisch wie lebensweltlich, und in dieser Allegorie erneuten Ausdruck findet.
114 Seiten, 6.80 Euro