vīvido , āre (vividus), beleben, natos, Mart. Cap. poët. 9. § 912.
vīvidē , Adv. (vividus), lebhaft, munter, rasch, vividius, Gell. 6 (7), 3, 53. Amm. 30, 1, 7.
vīvidus , a, um, Adi. (vivo), I) ... ... .: virtus, Verg.: carmen, Mart.: odia, Tac.: senectus, Tac.: vivida et incorrupta eloquentia, Tac.: vividior sententia, Sen. rhet.: vividior spiritus, Val. Max.: merum vividius, feuriger, Mart.
Vīviscī , ōrum, m., vollst. Bituriges (cognomine) Vivisci, eine keltische Völkerschaft an ... ... , 108. Corp. inscr. Lat. 13, 566. – Dav. Vīviscus , a, um, viviscisch, origo, Auson. Mos. 438.
vīvīsco , vīxī, ere, s. vīvēsco.
vīvifico , āvī, ātum, āre (vivificus), lebendig machen, I) wieder beleben, Eccl. – II) übtr., beleben, valles, Avien. phaen. 501: visibilem mundum, Chalcid. Tim. 2 (u. so ibid. ...
... Q. Cic.: deserere repente convivium, Suet.: dimittere convivium, Liv.: discedere de convivio, Cic.: ducere uxorem in convivium, Nep.: egredi ex convivio, Liv.: in convivio esse, Ter.: exornare parum scite convivium, Sall.: exstruitur magnifico apparatu convivium, Sen. rhet.: facere ...
... ) v. Lebl.: anima (noctilucae) reviviscit, Varro fr.: gramina reviviscunt, Colum.: flores occĭdunt et revivescunt, ... ... . – II) übtr., reviviscere memoriam ac desiderium mei, Cic.: reviviscunt homines iustitiā, abstinentiā, Cic.: reviviscentes erectius, drohender ihr Haupt ...
vīvirādīx , dīcis, f. (vivus u. radix), ein mit der Wurzel versehener Setzling, der Ableger, Fechser, des Weinstockes, Cato, Cic. u.a.: der Rose, Varro. – / arch. viveradix, Cato r.r. ...
vīviparus , a, um (vivus u. pario) = ζωοτόκος, lebendige Junge gebärend (Ggstz. oviparus), pisces, Apul. apol. 38.
vīvificus , a, um (vivus), lebendig machend, belebend, Ps. Apul. Ascl. 2. Amm. 21, 1, 8 u. Eccl.
vīvificātor , ōris, m. (vivifico), der Lebendigmacher, Tert. adv. Marc. 2, 9. Augustin. de civ. dei 7, 3 (als Erklärung von Vitumnus) u.a. Eccl.
convīviōnēs , die Teilnehmer an einem Gelage, Gloss. V, 650, 7 ›convivionis a convivendo‹.
vīvificātio , ōnis, f. (vivifico), die Lebendigmachung, Tert. adv. Marc. 5, 9 u.a. Eccl.
con-vīvifico , āvī, āre, zusammen lebendig machen, Eccl.
convīviālis , e (convivium), unsichere Nbf. v. convivalis.
vīvificātrīx , trīcis, f. (Femin. zu vivificator), die Lebendigmacherin, Prosper Aquit. (II), v. 504. Interpr. Iren. 3, 3, 3; 4, 34, 4 u.a. Eccl.
miserevīvium , iī, n. (misere u. vivo), die auch proserpinaca gen. Pflanze, Ps. Apul. herb. 18.
vīvicombūrium , iī, n. (vivus u. comburo), die Verbrennung einer lebenden Person, Tert. de anim. 1 u. 33.
revīvificātus , a, um (re u. vivifico), wieder lebendig gemacht, Tert. de res. carn. 19.
Buchempfehlung
Nach zwanzig Jahren Krieg mit Sparta treten die Athenerinnen unter Frührung Lysistrates in den sexuellen Generalstreik, um ihre kriegswütigen Männer endlich zur Räson bringen. Als Lampito die Damen von Sparta zu ebensolcher Verweigerung bringen kann, geht der Plan schließlich auf.
58 Seiten, 4.80 Euro