Achāia , -ias , -icus , -is , -ius , s. Achaeī.
Achīvi u. Achīvus , s. Achaeī no. II, 7.
absēns , entis, Partic. v. absum, w.s.
acarna od. -nē , s. acharnē.
acīdia , ae, f., s. acēdia.
absīda , ae, f., s. apsis /.
acrōma , s. acroāma,.
ab-bīto , ere, s. ābīto.
acīsco , s. acēsco.
acipes , s. agipēs.
accado , s. 1. ac-cido /.
acsula , s. axula.
... Nep. u. Quint. (vgl. no. II, c, γ). – γ) mit dem Urteil etw. so u. so ... ... = accepistine, Komik. (s. Müller Nachträge zur Plaut. Prof. S. 101). – Archaist. ... ... R. – arch. Partiz. accipiundus Cato r.r. 2, 5.
... ein Licht usw., virtutum quasi scintillulae, e quibus accendi philosophi ratio debet, woran sich entzünden muß, ... ... die Begeisterung der N. für J., Sall. – c) vermehren, steigern, noch mehr nähren, vergrößern, verstärken, erhöhen, ... ... vis venti accensa esset, Liv.: acetum accenditur pipere, wird brennender, d.i. stärker, Plin. – ...
... damnare, condemnare, punire), absol., m. Genet., Abl. u.m. de u. Abl., bis ... ... absolvam, Amm. (vg. M. Hertz Ind. lectt. Vrat. 1874. p. 11). ... ... scripturarum quaestiones, Sulp. Sev. vit. S. Mart. 25, 6: m. folg. Relativsatz, quod quaerendum ...
... si natura ad humanum exitum abripuit, zu einem m. Ende hinausführte, ein m. Ende finden ließ, Cic. de rep ... ... Plaut.: alqm inde, Cic.: Cappadocem de grege venalium, Cic.: m. Dat., Antonium simulacro Divi Iuli ... ... , Cic.: parvolam (puellam) e Sunio, ex Attica hinc, Ter.: filios e complexu parentum, Cic.: ...
... ab-rumpo , rūpī, ruptum, ere, I) abreißen = losreißen, ramos, Ov.: caudam equi, Frontin.: ... ... unvermutet abbrechen = aufgeben, abschneiden, unterbrechen, stören, verscheuchen (s. Ladew. Verg. georg. 3, 530), vitam, Verg.: vitam ...
... Theod.: poet., magicas accingier artes, in bezug auf m.K., d.i. mit m.K., Verg. – β) zu etwas ... ... Plin. pan. – accingor m. folg. Infin., Verg. georg. 3, 46. Tac. ann. ...
... Arnob. 5, 42: Partiz. subst., α) abscisī, ōrum, m., Entmannte, Kastraten, Arnob. 5, 31. – β) ... ... per ἀποσιώπησιν, Quint.: abscisa scelere Antonii vox publica est, Vell. – c) abschneiden = gänzlich benehmen, entziehen, omnium ...
... quīro (ad-quīro), sīvī, sītum, ere (ad u. quaero), I) (als Zuwachs zum Vorhandenen) dazu erwerben, -gewinnen, ... ... : adquisisse, Flor. 3, 12, 4 (Cic. Caecin. 6 liest C.F.W. Müller anquisisse).
Buchempfehlung
Das Trauerspiel um den normannischen Herzog in dessen Lager vor Konstantinopel die Pest wütet stellt die Frage nach der Legitimation von Macht und Herrschaft. Kleist zeichnet in dem - bereits 1802 begonnenen, doch bis zu seinem Tode 1811 Fragment gebliebenen - Stück deutliche Parallelen zu Napoleon, dessen Eroberung Akkas 1799 am Ausbruch der Pest scheiterte.
30 Seiten, 3.80 Euro