1. accīnctus , ūs, m. (accingo), das Sich-Wappnen mit usw., Eccl.
abigeātus , ūs, m. (abigeo), der Viehdiebstahl, Viehraub, ICt.
aedīlātus , ūs, m. (aedilis) = aedilitas, Paul. ex Fest. 13, 9.
accendium , ī, n. (accendo), das Anzünden, Solin. 5, 23.
ad-quiēsco , ad-quīro , adquīsītio etc., s. acqu.
adsūetūdo , adsuētus , s. assuētūdo, assuetus.
abietālis , e, = abiegnus, hasta, Serv. Verg. Aen. 11, 667.
accubātio , falsche Lesart für accubitio, w.s.
Accītānus , -ānī , s. Accī.
aeditimus , ī, m., s. aeditumus.
Accherūns etc., s. Acherūnsetc.
Abentīnus , s. 1. Aventīnus.
Adriān... , s. Hadrian...
acipēnser , s. acupēnser.
ad-subrigo , s. as-surgo.
acrocōlia , s. acro.
Abessalom , m., s. Absalom.
absentium , s. absinthium.
aeditimor , s. aeditumor.
ab-invicem , Adv., s. invicem.