apangelticos , on (ἀπαγγελτικός) erzählend, poëma, Suet. fr. p. 5, 1 R. u. Gramm.
animadversus , ūs, m. (animadverto), die Ahndung, Strafe, in animadversibus asperior in quibusdam fuit, Lampr. Alex. Sev. 25, 2 P.
aequiangulus , a, um (aequus u. angulus), gleichwinkelig, Ps. Boëth. de art. geom. p. 389, 9 u. 11 Fr. (= 392, 10 u. 12 L.).
Andematunnum , ī, n., Hauptstadt der Lingones, j. Langres, Itin. Ant. 385, 6; 386, 1. Not. Tir., 86, 83 (wo Andematurnum).
anteventulus , a, um (ante u. venio), vorn hervorkommend, vorhängend, comae, crines, Apul. met. 9, 30; flor. 3. p. 4, 10 Kr.
aquaemanālis , is, m. (aqua u. manus), das Waschbecken, Handbecken, Varr. vita P. R. 1, 44 b. Non. 547, 9.
altipendulus , a, um (alte u. pendulus), hoch hängend, Nov. com. 110 bei Fronto p. 69 vers. ult. Naber.
anhēlābundus , a, um (anhelo), keuchend, Charis. (I) 49, 4 K.
antepagmentum , ī, n. (ante u. pago od. ... ... was an der Außenseite der Gebäude, namentl. der Tür- u. Fensteröffnungen (vgl. O. Müllers Archäol. § 281, 2), als Bekleidung angebracht wird, die ...
aliquantisper , Adv. (aliquantus u. per), ... ... com. 45. Plaut. Pseud. 571. Claud. Quadr. fr. 6, 60 P. Ter. heaut. 572; adelph. 639. Flor. 2, 18, 14 ... ... , 2, 7; 42, 4, 8. Firm. math. 8, 31. p. 243, 48.
aequiclīnātum , ī, n. (aequus u. clino) = ὁμοιόπτωτον, der gleiche Kasus, als Redefig., Auct. carm. de fig. 103. p. 67 H.
antecolumnium , ī, n. (ante u. columna), der Platz vor den Säulen, Ps. Ascon. ad Cic. II. Verr. 1, 51. p. 171, 17 Or.
anadiplūmenus , a, um (ἀναδιπλούμενος), verdoppelnd, wiederholend, metrum, Atil. Fortunat. 290, 1 K.
adminiculātio , ōnis, f. (adminiculo), die Unterstützung, Boëth. in Cic. top. 5. p. 368, 2 Or.
aegrōtāticius , a, um (aegroto), kränkelnd, Gloss. IV, 60, 50 u.ö.
... 712. u. Firm. math. 2, 11. Gromat. vet. p. 378, 11 u.a.: das letzte bei Auson. Griphus (XXVI) 2, 51. p. 130, 28 Schenkl.; cento nupt. 1, 27. p. 140, 27 Schenkl.
anagnōrizomenē , ēs, f. (ἀναγνωριζομένη), die Wiedererkannte, ... ... , Fest. 298, 34 (Bruchstücke b. Ribbeck Comic. Rom. fr. p. 80. ed. 2).
apotelesmaticē , ēs, f. (ἀποτελεσματική), die Kunst, die Konstellation zu deuten, die Nativitätsstellerei, Fulg. mitol. 3, 10. p. 78, 4 H.
appropinquātio , ōnis, f. (appropinquo), die (zeitliche) Annäherung, appropinquatione mortis angi, Cic. de sen. 66: partus Faustinae, Fronto ad M. Caes. 5, 45, 60. p. 90, 7 N.
apotelesmaticus , a, um (ἀποτελεσματικός), zur Nativitätsstellerei gehörig, Fulg. mitol. 3, 10. p. 79, 1 H.
Buchempfehlung
1880 erzielt Marie von Ebner-Eschenbach mit »Lotti, die Uhrmacherin« ihren literarischen Durchbruch. Die Erzählung entsteht während die Autorin sich in Wien selbst zur Uhrmacherin ausbilden lässt.
84 Seiten, 4.80 Euro