bene-placeo , uī, itum, ēre,   wohl gefallen,   alci, Vulg. 1. Corinth. 16, 2  u.a. – Dav.   beneplacitus , a, um,   wohlgefällig,   Vulg. Sirach 34, 21. Ambros ... 
 
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »beneplaceo«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 811.