cōmis (altl. cosmis), e, Adi. m. Compar. u. Superl. ... ... usw., dominus, Cic.: animus, Ter.: ingenium, Nep. – Pylius orator eloquio comis, Apul. de deo Socr. 17 extr. – c. in uxorem, Hor ...
commis , is, f., s. cummis.
comis Auflösung: 19 x 45 Pixel Folgende Artikel verwenden dieses Bild: comis dies ...
cummi (commi, gummi), n. indecl. (κόμμι, το) u. cummis (commis, gummis), is, Akk. im, Abl. ī u. (selten) e, Genet. Plur. ium, f., Gummi ...
tracto , āvī, ātum, āre (Frequ. von traho), I ... ... qui te sic tractavere, Enn. fr.: hospita tractata et ludificata, Plaut.: tractata comis antistita, Ov.: malis morsuque tractari ferarum, Lucr.: eiusmodi persona, quae propter ...
1. sevērus , a, um, ernsthaft ( ernst ), gesetzt, streng, genau (Ggstz. comis, blandus, iocosus, clemens, indulgens), I) im guten Sinne: a) ...
cōmitās , ātis, f. (comis), das aufgeräumte Wesen, der Frohsinn, die Heiterkeit, die heitere, gute Laune, Munterkeit, u. gegen andere = die Freundlichkeit, Gutmütigkeit, Gefälligkeit, Zuvorkommenheit, Leutseligkeit ...
līmātus , a, um, PAdi. (v. 2. limo), ... ... der seine Reden mit der größten Sorgfalt u. Genauigkeit ausarbeitet, Cic.: fuerit Lucilius comis et urbanus, fuerit limatior idem, Hor.: limatius ingenium, Plin. ...
convīva , ae, c. (con u. vivo), der Tischgenosse, Gast, avidus, Hor.: comis, Hor.: ebrius, Ov.: frequens, Ov.: hilarus et bene acceptus, Cic.: laetus, Hor.: c. dantis epulum, Sen.: testes accusatoris consessores, ...
cōmiter , Adv. (comis), aufgeräumt, munter, mit heiterer Laune, mit Frohsinn, und in bezug auf andere = freundlich, nett, und in diesem Sinne = menschenfreundlich, human (Ggstz. graviter, severe ...
in-cōmis , e, unfreundlich, incomis et tenebrosa vita, Macr. sat. 1, 7. § 23.
per-cōmis , e, überaus freundlich, überaus gefällig, Cic. Brut. 212.
cōmēsātio , - sātor , - or , s. comiss...
cōmisātio , - sātor , - or , s. comiss...
in-iūcundus , a, um, I) unangenehm, unerfreulich, widrig ... ... sed non iniucundus tamen auctor, Quint. – II) unfreundlich, ut erat comis bonis, ita adversus malos iniucundus, Tac. Agr. 22.
cōmessātio , - sātor , - or , s. comiss...
dēns , dentis, m. (altind. dán, Akk. ... ... dentes mobiles (v. Mitteln), Plin.: stridere dentibus, Cels.: uti dentibus atque comis emptis, falsche Zähne u. falsches Haar tragen, Mart.: ...
coma , ae, f. (κόμη), I) ... ... componere (Ggstz. comas turbare), Quint.: calamistro crispare comas, Hier.: dentibus atque comis uti emptis, falsche Z. u. falsches Haar tragen, Mart. – ...
rapto , āvī, ātum, āre (Intens. v. rapio), ... ... vgl. Hector raptatus bigis, Verg.: viscera viri per silvas, Verg.: raptatur comis per vim nova nupta prehensis, Ov.: v. lebl. Subjj. nubila ...
im-pluo , pluī, ere (in u. pluo), I) ... ... , Ov. met. 1, 572 sq.: immane turgescit (lacus), ita ut arborum comis... superiectae asperginis fragor impluat, Sidon. epist. 2, 2, 16. – ...
Buchempfehlung
Während seine Prosa längst eigenständig ist, findet C.F. Meyers lyrisches Werk erst mit dieser späten Ausgabe zu seinem eigentümlichen Stil, der den deutschen Symbolismus einleitet.
200 Seiten, 9.80 Euro