vipio , ōnis, m., eine Art kleiner Kraniche, Plin. 10, 135; bei Plin. 1. ind. libr. 10. sect. 69 bibiones.
passum , ī, n. (pando), sc. vinum, Wein aus getrockneten Trauben, Sekt, Varro fr., Scriptt. r. r., Verg. u.a.
tīnctor , ōris, m. (tingo), der Eintaucher, Färber, Firm. math. 3, 13. sect. 10. p. 78, 5. u. 3, 14. sect. 6. p. 79, 10. Marc. Emp. 19. fol. 111 ...
cōmacum , ī, n. (κώμακον), eine in Syrien wachsende Art Zimt, Plin. 12, 135; vgl. Plin. ind. libr. 12. sect. 63.
praerāsus , a, um (prae u. rado), I) vorn geschoren, Paul. Nol. epist. 7. sect. 2. – II) vorher abgeschoren, Cael. Aur. de morb ...
dēpraedātor , ōris, m. (depraedor), der Ausplünderer, Augustin. epist. 262, 5 u.a. Edict. Diocl. prooem. sect. 2. § 4. Not. Tir. 92, 23 a .
catēna , ae, f. (verwandt mit cassis [das Netz ... ... carcerum custodes et quibus publicarum catenarum cura credatur, Firm. math. 3, 6. sect. 7. p. 41, 46. – d) übtr.: α) = ...
extorris , e (v. ex u. terra, wie ... ... ., quis adeo obtunsi pectoris et a sensu humanitatis extorris est, Edict. Diocl. sect. 1. § 18: ut ne a veritate extorres fierent, Hilar. in ...
sectātor , ōris, m. (sector), I) der Begleiter ... ... Lact.: sapientiae, Salv. – II) der einer Sache nachjagt, sect. epularum, Schmarotzer, Sidon. epist. 3, 13, 3.
1. mētropolis , Akk. im, Abl. ī, f. (μητρόπολις), die Mutterstadt, ... ... . 13, 3, 11. – bildl., Hieron. adv. Iovin. 2. sect. 3.