dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... diversa inter se mala, luxuria atque avaritia, Sall. – ε) (wie alius) mit folg. at que (ac) od. quam, diversa in ...
ex-specto (expecto), āvī, ātum, āre, ... ... Cato: alcis adventum, eventum pugnae, Caes.: transitum tempestatis, Cic.: alius alium exspectantes, Sall.: u. (m. dopp. Acc.) alius alium principem (als Vorgänger) exspectantes, Sall. hist. fr. 1, ...
cōn-firmo , āvī, ātum, āre, befestigen, I) ... ... eos multa pollicendo confirmat, uti... Romam pergerent, Sall. Iug. 23, 2: alius alium confirmare, ne nomina darent, Liv. 2, 24, 2. – c ...
de-inceps , Adi. u. Adv. (dein u. ... ... εξης, εφεξης), a) im Raume: his (saxis) collocatis et coagmentatis alius insuper ordo additur etc.... sic deinc. omne opus contexitur, dum iusta muri ...
co-haereo , haesī, haesum, ēre, zusammenhangen, ... ... .: inter se iuga velut serie cohaerentia, Curt. – labra cohaerentia, Mela: rami alius alio implicati et cohaerentes, Curt.: conexa et cohaerentia aedificia, Tac.: duae acies ...
prō-tenus u. prōtinus , Adv. (vgl. über ... ... weiteres, neque pr. non est materia rhetorices, si in eadem versatur et alius, Quint.: numquam epistulam tuam accipio, ut non pr. unā simus, Sen. ...
as-sentio (ad-sentio), sensī, sēnsum, sentīre, u. ... ... rebus tibi assentior, Cic.: illud in quo te Dicaearcho assentiri negas, Cic. – alius alii varie verbo (mit kurzen Worten) assentiebatur, Sall.: purganti ...
dis-crepo , āvī, āre, nicht übereinstimmen (Ggstz. ... ... et vox et ratio, Hor.: quantum simplex bilarisque nepoti discrepet, Hor.: discrepet his alius, Pers.: maioribus nostris non discrepemus, Vopisc. Car. 4, 7 P.: ...
respecto , āvī, ātum, āre (Intens. v. respicio), ... ... turba, Plin. pan.: resp. ad tribunal, Liv. – m. Acc., alius alium respectantes, Tac.: resp. sine fine Caesarem, Vell.: arcem Romanam, Liv ...
lāmentor , ātus sum, ārī, I) v. intr. wehklagen ... ... Cic.: se ipsum, Plaut.: matrem mortuam, Ter.: hic fratrem, propinquum ille, alius parentes lamentari, Tac. – m. folg. Acc. u. Infin ...
fōrmōsus (fōrmōnsus), a, um (forma) = ευειδής, εὔμορφος ( ... ... Tibull.: virgo, Titin. fr.: mulier, Afran. fr. u. Hor.: alius formosus alius deformis est, Sen.: virgines formosissimae, Cic. – v. Tieren, pecus ...
lascīvio , iī, ītum, īre (lascivus), mutwillig sein, schäkern ... ... deliciae conviviorum, Gell.: übtr., quaedam in oratione simili licentiā lasciviunt, Quint.: alius pingui et luculentā et floridā oratione lascivit, Macr.: verbis lascivit amores in varios ...
fācundus , a, um (fari), geläufig redend, der Rede ... ... humana sunt ad suam cuique levandam culpam nimio plus facunda, Liv. – Compar., alius alio facundior, Quint. 12, 10, 44. – Superl., facundissimus omnium, ...
paucitās , ātis, f. (paucus), die Wenigkeit, kleine ... ... superat, Sall.: fuge multitudinem, fuge paucitatem, fuge etiam unum, Sen.: alius erat cum turbae (großen Haufen der Zuhörer) se commiserat, alius cum paucitatem contempserat, Sen. rhet.
ob-trunco , āvi, ātum, āre, I) oben abschneiden, ... ... pueram, Tragic. inc. fr. bei Cic.: regem, dominum, Liv.: cedere alius, alius obtruncare, Sall.: iuxtim Numicium flumen obtruncatur, Sisenn. fr.
1. cōn-spicio , spēxī, spectum, ere (con u. ... ... omni dignitate, Cic.: u. (im Passiv m. Prädik. -Nom.) non alius flectere equum sciens conspicitur aeque, Hor.: togam velut tragicam vestem in foro trahens ...
simulātio , ōnis, f. (simulo), der angenommene Schein ... ... discordiam differebant, Plin. ep.: summam prudentiam simulatione stultitiae tegere, Cic.: iuvenis longe alius ingenio, quam cuius simulationem induerat, als der war, dessen Maske er angenommen ...
com-plūres , neutr. complūra u. (selten) complūria ... ... minui, multa sustuli, complura ne posui quidem, Caecin. in Cic. ep.: alius... alius... complures, Sall.: haec atque eiusdem generis complura, und dergleichen mehr, ...
praestāns , antis, Abl. antī, PAdi. (praesto, āre), ... ... 2, 12 u. 3, 62. – b) wirksam, alius usus praestantior his non est, Plin.: calamus praestantior odore, Plin.: praestantissima auxilia ...
prō-sēmino , āvī, ātum, āre, hinsäen, aussäen, ... ... , quod ex illius variis et diversis et in omnem partem diffusis disputationibus alius aliud apprehenderat, proseminatae sunt quasi familiae dissentientes inter se, Cic. de or. ...
Buchempfehlung
Den Bruderstreit der Herzöge von Gothland weiß der afrikanische Anführer der finnischen Armee intrigant auszunutzen und stürzt Gothland in ein blutrünstiges, grausam detailreich geschildertes Massaker. Grabbe besucht noch das Gymnasium als er die Arbeit an der fiktiven, historisierenden Tragödie aufnimmt. Die Uraufführung erlebt der Autor nicht, sie findet erst 65 Jahre nach seinem Tode statt.
244 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro