1. āra , ae, f. (altlat. asa ... ... tribunatus, Cic.: legum, Cic.: hic portus, haec arx, haec ara sociorum, Cic.: vos estis nostrae portus et ara fugae, Ov. – 2) übtr., a) Ara, der Altar, ein Sternbild am südl. Himmel, ...
2. ara , s. hara.
hara , ae, f., ein kleiner Stall für ... ... .: hara suis, als Schimpfwort, Plaut. most. 40. – Auch ara geschr., s. Prisc. 2, 14.
ārula , ae, f. (Demin. v. ara), jede kleine Erhöhung; dah. I) ein kleiner Altar, ein Altärchen, Cic. Verr. 4, 5. Papin. ius b. Macr. sat. 3, 11, ...
matara , ae, f. u. mataris od. ... ... ein Wurfspieß, eine Lanze der Gallier, Form -ara, Caes. b. G. 1, 26, 3: Form -aris, ...
humilis , e (humus), niedrig, I) eig.: ... ... zum Hohen (Ggstz. procerus [langgewachsen], altus, celsus), arbusculae, Varro: ara, Val. Flacc.: Italia, Verg.: avis volat humilis, Verg.: munitio humilior, ...
dē-ripio , ripuī, reptum, ere (de u. rapio), ab-, los-, fort-, entreißen, herab-, niederreißen, alqm de ara, Plaut.: alqd de manu, Cic.: alqm de provincia (Ggstz. deducere ...
1. augustus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... . (augeo), I) geheiligt, heilig, bes. v. Örtlichkeiten, ara consecrata in loco augusto, Cic.: templum augustum, augustissimum (hochheiliger), Liv.: ...
tūribulum (thūribulum), ī, n. (v. tus), I) ... ... Max.: turibula argentea ministri ferunt, Curt. – II) übtr., das auch Ara (Brandaltar) genannte Gestirn, Vitr. 9, 5 (7), 1. German ...
sacrificus , a, um (sacrum u. facio), I) ... ... die Sprache der Opfernden od. Priester, Ov.: securis, Ov.: vestis, Sil.: ara, Val. Flacc.: cruor, Sil.: preces, Sen. poet.
taurobolior , ātus sum, ārī, ein Stieropfer (taurobolium) ... ... , 1. Corp. inscr. Lat. 6, 1675. – übtr., passiv, ara tauroboliata, für ein taurobolium (Stieropfer) errichtet, Corp. inscr. Lat ...
taurobolicus , a, um, zu einem taurobolium ( Stieropfer) gehörig, ara, Corp. inscr. Lat. 9, 1538.
ante-aedificiālis , e (ante u. aedificium), vor einem Gebäude befindlich, ara Iovis, Dict. 5, 12.
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... weinen, Ov.: ore colores, strahlen lassen, Verg.: v. Lebl., ara dabat fumos, ließ aufsteigen, Ov. 2) Töne od. Worte ...
ars , tis, f. (vgl. artus, ūs, mhd ... ... grammatica, Plin.: rhetorica, Quint.: artes urbanae, Jurisprudenz u. Beredsamkeit, Liv.: ara Mentoris, Varr. fr.: extispicum ars, Acc. fr.: poëtice est ars earum ...
arx , arcis, f. (v. Stamme ARC in ... ... locus (forum) est igitur unus, quo perfugiant: hic portus, haec arx, haec ara sociorum, Cic. – v. Pers., ipsam arcem finitimorum, Campanos, adorti ...
aro , āvi, ātum, āre (ἀρόω), ... ... quin te in fundo conspicer fodere aut arare aut aliquid ferre denique, Ter.: nudus ara, sere nudus, Verg.: arare tauris, Hyg.: bildl. v. Schreiben mit ...
sino , sīvī, situm, ere, eig. niederlassen, niederlegen ... ... insbes.: a) erbaut, Philippopolis a Philippo sita, Tac.: ara Druso sita, Tac. – b) be graben, bestattet, ...
odor , ōris, m. (zu griech. οζω, οδωδα, ... ... odor (Weihrauch), Plaut.: tus exiguum et odoris unius glebula, Arnob.: fumat ara multo odore (Weihrauch), Hor.: attrib., unguen odor, Apul. flor. ...
2. Fōns , Fontis, m., auch Fōntus , ī, ... ... inscr. Lat. 2, 466; 6, 166 u. 6, 404): Fontis ara, am Janikulum, Cic. de legg. 2, 56: Form Fontus ...
Buchempfehlung
Aristophanes hielt die Wolken für sein gelungenstes Werk und war entsprechend enttäuscht als sie bei den Dionysien des Jahres 423 v. Chr. nur den dritten Platz belegten. Ein Spottstück auf das damals neumodische, vermeintliche Wissen derer, die »die schlechtere Sache zur besseren« machen.
68 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro