conca , s. concha.
concha (arch. conca, zB. Cato r.r. 66 K ... ... Insbes., margaritarum od. unionum concha, im Zshg. bl. concha, die Perlenmuschel, Plin. – ... ... Fäßchen, Schälchen, Fläschchen, Büchschen, concha salis puri, Hor.: funde capacibus unguenta de conchis, ...
ē-no , āvī, ātum, āre, I) intr. herausschwimmen, A) eig.: 1) im allg., v. Tieren, e concha, Cic. de fin. 3, 63. – v. Schiffen, ...
sonāx , ācis (sono), sehr ertönend, mit schmetterndem Tone, concha, Apul. met. 4, 31 (aber Ov. met. 1, 333 jetzt conchae sonanti): aper dentibus attritu sonaci spumeus, Apul. met. 8, 4.
sonāns , antis, PAdi. (sono), tönend, schallend, fidiculae numerose (taktmäßig) sonantes, Cic. de nat. deor. 2, 22: concha, schmetternde, Ov. met. 1, 333: meatus animae sonantior et gravior ...
pūstulo , āvī, ātum, āre (pustula), I) tr., ... ... . 5, 1, 16. – II) intr., Blasen bekommen, si concha aliquid pustulat, Tert. de hab. mul. 6.
ventōsus , a, um (ventus), voll Wind, windig, ... ... folles, Verg.: dies, Quint.: aequora, Verg.: autumnus, Plin.: tempestas, Colum.: concha, Tuba, Lucan.: cucurbita, Schröpfkopf, Iuven.: pes, geschwollener, ...
Satricum , ī, n., latinische Stadt an der appischen Straße auf dem Gebiete von Antium, j. Casale di Conca mit teilweise erhaltenen Ringmauern, Cic. ad Q. fr. 3, 1, ...
recurvus , a, um, zurückgekrümmt, zurück-, rückwärts gebogen, cornu, Verg.: tectum, Labyrinth, Ov.: concha, Plin.: aera, der Hamen, Ov.: nexus hederae, sich schlängelnd, Ov.
conchula (concula, concla), ae, f. (Demin. v. concha), die kleine Muschel, Plaut., Cels. u.a.
concheus , a, um (concha), zur Muschel gehörig, baca, Perle, Ps. Verg. cul. 68 R.
clūsilis , e (cludo), sich leicht schließend, concha, Plin. 9, 132.
conchātus , a, um (concha), muschelförmig, cauda, Plin. 10, 43: rectum vel conchatum parietum spatium, Plin. 11, 270.
carīnātus , a, um (carina), kielförmig, concha acatii, Plin.: pectus hominis, Plin.
virgulātus , a, um (virgula), gestreift, mit Streifen (Linien) versehen, concha, Plin. 9, 103.
denticulātus , a, um (denticulus), mit Zähnen-, mit Zinken-, mit Zacken-, mit Spitzen versehen, falx, Col.: forceps, Plin.: concha, Plin.
margarītifer , fera, ferum (margarita u. fero), Perlen enthaltend, -führend, concha, Plin. 32, 147.
hio , āvī, ātum, āre (vgl. griech. ε-χ ... ... fr.: cum terra aestibus hiat, Col.: nec flos ullus hiat pratis, Prop.: concha hians, Cic.: oculi hiantes, Plaut. u. Plin.: ipse (chamaeleon) ...
cano , cecinī, cantum, ere (vgl. griech. κανάζω, ... ... a) übh.: c. fidibus, Cic.: nervis, Augustin.: tibiā, Quint.: conchā (v. Triton), Plin.: citharā ludicrum in modum, Tac.: harum una ...
Eryx , ycis, m. (Ἔρυξ), ein Berg ... ... Venus Erycina, Cic., u. bl. Erycīna, Hor. u. Ov.: concha, Perlenmuschel (weil Venus nach ihrer Geburt auf einer Muschel nach Cyprus schwamm), ...
Buchempfehlung
Nach der Niederlage gegen Frankreich rückt Kleist seine 1808 entstandene Bearbeitung des Hermann-Mythos in den Zusammenhang der damals aktuellen politischen Lage. Seine Version der Varusschlacht, die durchaus als Aufforderung zum Widerstand gegen Frankreich verstanden werden konnte, erschien erst 1821, 10 Jahre nach Kleists Tod.
112 Seiten, 5.80 Euro