prae-moneo , uī, itum, ēre, vorher (im ... ... 15. – m. folg. indir. Fragesatz, convenit autem amori in te meo sub exemplo praemonere, quid debeas fugere, Plin. ep.: ut futuri principes sub ...
1. commentor , ātus sum, ārī (Frequ. v. comminiscor ... ... ), Cic.: cotidie commentatur (v. Gladiatorenlehrer), Cic.: satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? habe ich nun genug mein Recht mißbrauchend vor ...
Britannia (Brittania), ae, f., sowohl im weit. Sinne ... ... mihi date Britanniam (= Cäsars Taten in B.), quam pingam coloribus tuis, penicillo meo, Cic. ad Q. fr. 2, 13, 2 (2, 15 a ...
stomachus , ī, m. (στόμαχο ... ... Unwille, Ärger, die üble Laune, consuetudo callum obduxit stomacho meo, Cic.: in stomacho ridere, Cic.: stomachum facere od. movere alci, ...
ingressus , ūs, m. (ingredior), I) der Eintritt ... ... , Plin. pan. 5, 4; 22, 5: haec tibi in ipso ingressu meo (gleich bei meinem Eintr. in die Provinz) scripsi, Plin. ep. ...
ante-venio , vēni, ventum, īre, zuvorkommen, überholen, ... ... etw. od. jmd. übertreffen, omnibus rebus, Plaut.: filio meo, Plaut.: per virtutem nobilitatem, Sall.: neque consilio neque manu priorem alium pati ...
cunctātio , ōnis, f. (cunctor), das Zögern ... ... c. et tarditas, cunctatio tarditasque), superiorum dierum Sabini c., Caes.: insita ingenio meo c., Liv.: quanta in sermone c., Plin. ep.: callidā cunctatione, Suet ...
oblittero , āvī, ātum, āre (oblino), überstreichen, auslöschen, ... ... ) ulla oblitteret aetas, Catull. – adversae pugnae in Hispania nullius in animo quam meo minus oblitterari possunt, Liv.: res prope iam oblitterata, Liv.: oblitterata aerarii nomina ...
im-meritus , a, um (in u. mereo), I) ... ... haud imm., Liv.: opes, Mart.: testis meriti atque immeriti triumphi, Liv.: immerito meo, wider mein Verschulden, Plaut. – immeritō, Adv., unverdient, ohne ...
singulāris , e (singuli), zum einzelnen gehörig, I) ... ... . ausgezeichnet, vorzüglich, außerordentlich, a) im guten Sinne: Aristoteles meo iudicio in philosophia prope s., Cic.: qui ingenio atque animo singulares, Cic.: ...
dēsīderium , iī, n. (desidero), I) das (vermissende) ... ... Plin.: scabendi, Plin.: umoris (nach Wasser), Curt.: hae manus suffecere desiderio meo, reichten für meine Bedürfnisse aus, Curt. – B) der ...
prōspectus , ūs, m. (prospicio), I) das Vorsichhinsehen ... ... hin, Verg. – meton., der Blick, aequora prospectu metior alta meo, Ov. her. 10, 28. – B) bildl.: 1) ...
animadverto (animadvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ( aus ... ... ., illud me non animadvertisse moleste ferrem, ut ascriberem te in fano pecuniam iussu meo deposuisse, nisi etc., meiner Aufmerksamkeit entgangen ist (= ich übersehen habe), ...
circum-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) etw. ... ... od. (selten) m. Acc., circumfundebantur obviis sciscitantes, Liv.: circumfusa multitudo lateri meo, Liv.: turmas Iulianas circumfundi, Auct. b. Afr. 78, 4: cum ...
patrimōnium , iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut ... ... patrimonium ne ad exsequiarum quidem impensam sufficit, Val. Max. – Bildl., filio meo satis amplum patrimonium relinquam memoriam nominis mei, Cic.: liberis nostris satis amplum patrimonium ...
adventīcius , a, um (advenio), I) von außen kommend, ... ... , 1, 4. § 1); od. aus außerordentlichem Erwerb (Ggstz. de meo), Plin. ep. 5, 7, 3. – II) zur Ankunft ...