quippe , Coni. ( aus quī-pe od. quid ... ... . – bes. oft quippe cum, s. Cic. de off. 2, 34; ad Att ... ... u.a. – II) insbes., ironisch, sol Democrito magnus videtur, quippe (freilich auch) ...
nempe , Coni. (aus nem, pronomin. Akk., verwandt mit enim, nam + Suffix pe; vgl. quippe), I) zur Erläuterung u. Bestätigung in einer Aussage, denn doch ...
2. furio , īre (furia), wütend-, rasend-, unsinnig sein, ut furiat, Sidon. carm. 22, 94: ludunt quippe ibi, non furiunt, Augustin. de civ. dei 6, 9, 1. ...
et-enim , Coni., ja auch, I) begründend und ... ... Stelle, Lucr. 1, 104; 2, 547 u.a. (gew. quippe etenim). Hor. sat. 2, 5, 60. Prop. 2, 7, ...
blatio , īre (verwandt mit blatero), plappern, papeln, ... ... bl. nugas (abgeschmacktes Zeug), Plaut. Amph. 626; Curc. 452: quippe tu mihi aliquid aliquo modo alicunde ab aliquibus blatis, Plaut. Epid. 334. ...
quippinī (nicht quippenī), Adv. (quippe u. ni = ne), warum denn nicht? od. affirmativ allerdings, ei freilich, Plaut aul. 81; Men. 1109; Bacch. 839. Apul. met. 9, 26.
perfūnctōriē , Adv. (perfunctorius), nur obenhin, leicht weg, ... ... 1 (vgl. Ambros. cant. cantic. 3. § 6): Ggstz., quippe in his perfecte docuit, quod perfunctorie posuit in Timaeo, Chalcid. Tim. 253 ...
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... vulneribus ea Poenis victoria stetit, Liv.: damnavit multo staturum sanguine Martem, Mart.: sanguine quippe, si renuat, blando nimium facilique marito statura obsequia, Sil.: nulla pestis humano ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... proferre moris apud antiquos fuit, Sen. de brev. vit. 13, 8: moris quippe tum erat quamquam praesentem (Caesarem) scripto adire, Tac. ann. 4, 39 ...
1. quī , quae , quod , I) ... ... neque amicos parat neque inimicos tollit, Liv.: daher auch, wenn es durch quippe, utpote, ut verstärkt wird, quippe quibus aegre ad undecimum lapidem occursum est, Liv. 2) der ...
1. cum (altl. quom ), Coni. (ein ... ... Cic.: cum interemisset Clitum, vix a se manus continuit, Cic.: dah. quippe cum, utpote cum, zum Ausdruck einer subjektiven Ansicht des Redenden, Cic. ...
prōmo , prōmpsī, prōmptum, ere ( aus *pro-emo), ... ... Tac. – β) m. folg. Acc. u. Infin.: solus quippe Natalis et hactenus prompsit (sagte aus) missum se ad aegrotum Senecam, ...
later , eris, m., der Ziegel, Ziegelstein, bes. an der Sonne getrocknet (Ggstz. testa), later aut caementum, Cic.: ... ... Goldbarren, Varro fr. u. Plin.: u. so lateres (auri) quippe praegraves iacēre, Tac.
de-inde , abgek. de-in , Adv. (de ... ... Corinthium...: post autem agros in Hispania...: tum vero ipsam veterem Carthaginem vendunt, Cic.: quippe oppidanā lasciviā invicem incessentes probra, deinde saxa, postremo ferrum sumpsere, Tac. – ...
vereor , ritus sum, ērī (griech. επὶ ορονται, sie ... ... suam, Ov. her. 16, 75 sq. (doch unecht): quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad ludibrium recĭdisse verebatur, Curt. 9, 7 (29), ...
assertio (adsertio), ōnis, f. (2. assero), I) ... ... 9: religiosa deorum, Behauptung des Daseins Gottes, Arnob. 4, 21: haec quippe enim demonstrata de post gestis assertio est, Auct. itin. Alex. 43: ...
imperito , āvī, ātum, āre (Intens. v. impero), ... ... , Hor.: Passiv unpers., quod superbe avareque crederent imperitatum victis esse, Liv.: quippe avare et superbe imperitatum sibi esse credebant, Curt.
volūbiliter , Adv. (volubilis), I) eig., sich schnell ... ... schnell dahinrollend, geläufig, funditur numerose et volubiliter oratio, Cic. or. 210: quippe eius modulationem poëmatum sive metrorum compositioni accommodatam rotatim et volubiliter dicebant, Diom. 477 ...
Buchempfehlung
Der junge Chevalier des Grieux schlägt die vom Vater eingefädelte Karriere als Malteserritter aus und flüchtet mit Manon Lescaut, deren Eltern sie in ein Kloster verbannt hatten, kurzerhand nach Paris. Das junge Paar lebt von Luft und Liebe bis Manon Gefallen an einem anderen findet. Grieux kehrt reumütig in die Obhut seiner Eltern zurück und nimmt das Studium der Theologie auf. Bis er Manon wiedertrifft, ihr verzeiht, und erneut mit ihr durchbrennt. Geldsorgen und Manons Lebenswandel lassen Grieux zum Falschspieler werden, er wird verhaftet, Manon wieder untreu. Schließlich landen beide in Amerika und bauen sich ein neues Leben auf. Bis Manon... »Liebe! Liebe! wirst du es denn nie lernen, mit der Vernunft zusammenzugehen?« schüttelt der Polizist den Kopf, als er Grieux festnimmt und beschreibt damit das zentrale Motiv des berühmten Romans von Antoine François Prévost d'Exiles.
142 Seiten, 8.80 Euro