... Seele hin. »intellectus naturaliter desiderat esse semper. Naturale autem desiderium non potest esse inane. Omnis igitur intellectualis substantia ... ... bemerkt: »Mihi... videtur, quod nullae rationes adduci possunt cogentes, animam esse immortalem, minusque probantes animam esse mortalem« (De immortal. an. C. ...
... Sinne (»sens interne, où les perceptions de ces différents sens externes se trouvent réunies« (Gerh. VI, 501. vgl. Apperception ). CHR. ... ... WOLF erklärt: »Mens etiam sibi conscia est eorum, quae in ipsa contingunt... se ipsam percipit sensu quodam interno« (Philos. rational. § ...
... generali posse statuere, illud omne esse verum quod valde clare et distincte percipio« (Medit. III). Daß diese ... ... deutlicher und daher realer. »Itemque ex hoc solo, quod unusqiusque intelligat se esse rem cogitantem et possit cogitatione excludere a se ipso omnem aliam substantiam, ...
... ideas, quas virtute semper in se habet, hoc potius tempore quam alio ex se eliciendi ac vim cogitandi in actum deducendi« (Opp. 219, 221). ... ... deducere possumus, quidquid in nobis fit, cuius conscii non sumus, spiritum non esse, qui id faciat.« »Eum, ...
... er unkörperlich ist: »Mens se ipsam novit per se ipsam, quoniam est incorporea« (De trin. ... ... scio, et si nescirem me esse, non nescirem ignorare me esse« (De div. nat. IV, ... ... quod est. ex hoc enim ipso quod percipit se agere, percipit se esse« (Contr. gent. III, 46). »Nullius corporis actio ...
Schreibart; Styl . ( Schöne Künste) ... ... differens. Itaque eum qui audiunt, quamvis ipsi infantes sunt, tamen illo modo confidunt se posse dicere. Nam orationis subtilitas imitabilis illa quidem videtur esse existimanti; sed nihil est experienti minus. Etsi enim non plurimi sanguinis est, ...
... De ver. relig. 72 f.). THOMAS: »Nullus potest cogitare se non esse cum assensu: in hoc enim, quod cogitat, percipit se esse« (De verit. 10, 12 ad 7). Ähnlich WILHELM VON ... ... sum, ego existo, quoties a me profertur, vel mente concipitur, necessario esse verum « (Medit. II ...
... (»Et tanto quis doctior erit, quanto se magis sciverit ignorantiam«). Diese »gewußte Unwissenheit« (»docta ignorantia«; der ... ... liegende Absolute erfassen. (»Supra igitur nostram apprehensionem in quadam ignorantia nos doctos esse convenit.« »Ad hoc ductus sum, ut incomprehensibilia incomprehensibiliter amplecterer in ...
Geulincx (Geulincs, Geulinx), Arnold , geb. 1625 in Antwerpen, seit ... ... Die Dinge sind an sich nicht so, wie wir sie erfassen (»rem non esse ita in se, ut apprehenditur a nobis«). SCHRIFTEN: Quaestiones quodlibeticae, 1653, 2. A ...
... Supra igitur nostram apprehensionem in quadam ignorantia nos doctos esse convenit« (l.c. II, praef.). »Ad hoc ductus sum, ... ... « (l.c. III, peror.). »Et tanto quis doctior erit, quanto se magis sciverit ignorantem« (l.c. I, 1). Die ... ... ). GASSENDI: »Adeo ut non immerito dixerit quispiam esse illorum ignorantiam doctissimam« (bei ÜBINGER l.c. S ...
... possint, necesse est, ut iure suo naturali cedant et se invicem securos reddant, se nihil acturos, quod possit in alterius damnum cedere..., nempe quod nullus affectus ... ... qua civitates et provinciae plures ad ius regni habendum, constituendum, exercendum et defendendum se obligant«. Die Volksgemeinschaft ist ...
... als die oberste bewirkende Ursache, als das absolut Notwendige (»per se necesse esse«), als das Realste und Vollkommenste, als der Endzweck der Dinge ... ... (»prima causa essendi non habens ab alio esse«), einfach, reine, immaterielle Wirklichkeit (»actus purus«), zeitlos ... ... die Ursache strebt (»hoc dicimus esse finem, in quo tendit impetus agentis«), indem jedes Agens um ...
... ). Er entschloß sich nach inbrünstigem Gebete ( se suaque Deo commendans ex intimis sagt Arnolf) das Bisthum anzunehmen, und ... ... nur Nützliches, und was zum christlichen Leben dienlich wäre, vortragen ( summopere desiderans esse utilis et aptus); wenn er von dem Streben, das Reich Gottes ...
Invariantentheorie , die Lehre von den Eigenschaften der algebraischen Formen ... ... Formen heißt Funktionaldeterminante derselben, die zweite einer Form über sich selbst Hesse sche Form . Zwei Formen n ter Ordnung, deren n te ...
... Sein, nicht im Handeln (»operari sequitur esse«). »Jeder Mensch handelt nach dem, wie er ist, und die demgemäß ... ... . LABAN, Die Schopenhauer-Literatur, 1880. – FRAUENSTÄDT, Briefe über die Sch.sche Philosophie, 1854; Sch.-Lexikon, 1871. – R. SEYDEL, Sch.s ...
... est materiale. in medio, et hoc esse quodammodo spirituale et immateriale. habet esse in organo et hoc adhuc magis spiritualiter.« ... ... »Species intentionales, ex communi sententia, non cadere sub sensum, sed tantum esse medium quo obiectum cognoscitur« (Idea philos. natural. 1665, p. ...
... possunt omnia entia, quae sunt in universo, esse facta: ergo necessarium est esse aliquod ens non factum seu increatum« ( ... ... .); »dum in me ipsum mentis aciem converto, non modo intelligo me esse rem incompletam et ab alio ... ... et potentia tantum, sed re ipsa infinite in se habere, atque ita Deum esse; totaque vis arqumenti in eo est, ...
... anderes Denkbare (»per substantiam intelligo id, quod in se est et per se concipitur, hoc est id, cuius conceptus non indiget ... ... jedem Dinge eigen (»unaquaeque res, quantum in se est, in suo esse perseverare conatur«), konstituiert dessen innerstes Wesen (Ansatz ...
... bestimmt: »Contraria non possunt esse simul in eodem secundam idem et per se« (Sum. th. ... ... »ewige Wahrheit « ist): »Impossibile est idem simul esse et non esse« (Princ. philos. I, 49). LOCKE hält ... ... ut, dum ea iudicat aliquid esse, simul iudicare nequeat, idem non esse« (Ontolog. § 27). ...
... est, etiam si non intelligat illud esse. – Convincitur ergo insipiens esse vel in intellectu aliquid bonum ... ... vere est, ut nec cogitari possit non esse. Nam potest cogitari aliquid esse, quod non possit cogitari non esse, quod maius est utique ... ... Considerans deinde [mens] inter diversas ideas, guas apud se habet, unam esse entis summe intelligentis, summe potentis ...
Buchempfehlung
Die Sängerin Marie Ladenbauer erblindet nach einer Krankheit. Ihr Freund Karl Breiteneder scheitert mit dem Versuch einer Wiederannäherung nach ihrem ersten öffentlichen Auftritt seit der Erblindung. »Das neue Lied« und vier weitere Erzählungen aus den Jahren 1905 bis 1911. »Geschichte eines Genies«, »Der Tod des Junggesellen«, »Der tote Gabriel«, und »Das Tagebuch der Redegonda«.
48 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro