... Schenkl. – Dav.: a) Amyclaeus , a, um, zu Amyklä (in Lakonien) gehörig, amykläisch, fratres, die ... ... Amynclānus , a, um, zu Amyklä (in Latium) gehörig, amyklanisch, sinus, der Meerbusen ...
Amyclīdēs , ae, m., der Amyklide (Nachkomme des Amyklas, des Erbauers von Amyklä, d.i. dessen Sohn Hyacinthus), Ov. met. 10, 162.
1. thallus , ī, m. (θάλλο ... ... Colum. 11, 3, 58. Pallad. 8, 24, 4: Amyclaeus, viell. Myrtenzweig, Ps. Verg. Cir. 376.
Amunclae u. Amunculae , ārum, f., s. Amyclae.
Amynclae , Amynclānus , s. Amyclae.
ψῑλᾶς , ὁ , Beiwort des Bacchus, unter dem er in Amyklä verehrt wurde, Paus . 5, 19; wahrscheinlich von ψιλός = λειογένειος , s. Lob. in Wolf's Anal . 3 p. 53 u. Phryn . 435.
Fundī , ōrum, m., eine Seestadt in Latium, zwischen Terracina ... ... Fundānus , a, um, fundanisch, ager, Cic.: vinum, Plin.: Amyclae, das fundanische Gebiet von Amyklä, Mart. – Plur. subst., a) Fundānī, ōrum, m., ...
Therapnae , ārum, f. (Θεράπνα ... ... nata rure Therapnaeo, Helena, Ov.: sanguis Therapnaeus, des Knaben Hyazinth aus Amyklä, Ov.: Amyclae, spartanisch, weil es neben Sparta lag. Mart. – b) = ...
2. Lēda , ae, f. u. Lēdē , ēs ... ... , mit Beziehung auf Leda, Mart.: ovum, Ei eines Schwanes, Mart.: Amyclae, durch Leda berühmt, Sil.: Phalantum (i.e. Tarentum), vom ...
plūma , ae, f. (viell. aus *pleusma, vgl ... ... . Hertzb. Prop. 3, 7, 50), fultum plumā versicolore caput, Prop.: Amyclaeā requiescere plumā, Mart.: dormire in pluma, Mart.: pensilibus plumis vehi, Sänften ...
taciturnus , a, um (tacitus), I) stillschweigend, schweigsam ... ... gelesen wird), Hor.: Athenis loquacior, Amyclis ipsis taciturnior ero, Sidon.: taciturne, Amyclas qui silendo viceris, Auson. – II) übtr., still, ruhig, ...