Atūrus (Aturrus), ī, m. (Ἄτουρις, Ἀτούριος), ein Fluß der Tarbeller in Aquitanien, j. Adour, Lucan. 1, 420. Auson. Mos. 467 u. s.
flātūra , ae, f. (flo), I) das ... ... das Lüftchen, Plur., flaturae caeli, Arnob. 1, 9. – II) das Schmelzen, ... ... Corp. inscr. Lat. 6, 8455. – übtr., unus alicuius flaturae fuit Thraex, war von halbwegem Guß, ...
ē-mātūro , āre, völlig reif machen, Eumen. grat. act. ad Const. 10, 4 zw.
Atūrrēs , ium, f., Stadt am Aturus in Aquitanien, j. Aire, Sidon. ep. 2, 1 p. in.
armātura , ae, f. (armo), I) = armamenta ( ... ... Waffengattung, A) eig.: cohortes nostrā armaturā, Cic.: Numidae levis armaturae, Caes.: studium armaturae Threcum prae se ferens, für die Fechter ( ... ... armaturam dare, *Val. Max. 7, 6, 1: armaturam accipere, Vulg. sap. 5 ...
ex-saturo , āvī, ātum, āre, ersättigen, vollauf ... ... , 19. – quae edi, quaeque exsaturata (gestillte) libido hausit, Poëta b. Cic. Tusc ... ... .: eius cruciatu atque supplicio pascere oculos animumque exs., Cic.: odiis exsaturata quievi, Verg.: Partiz. Perf. poet. m. resp. ...
assātūra , ae, f. (asso), Gebratenes, ass. assa, Apic. ... ... : Plur., Vopisc. Aurel. 49, 9. Apic. 7, 272 sqq.: assaturae caprinae, Plin. Val. 2, 29.
creātūra , ae, f. (creo), I) die Schöpfung, Eccl. – II) das Geschöpf, Eccl.
Apatūria , ōrum, n. (Ἀπατούρια), ein athenischionisches Volksfest in Athen, drei Tage im Monat Pyanepsion gefeiert, Tert. apol. 39.
aurātūra , ae, f. (*auro), die Vergoldung, Quint. 8, 6, 28. Corp. inscr. Latin. 6, 8737 (wo: qui fuit ab auraturis).
aptātūra , ae, f. (apto), die Zurechtmachung, pedum, das Ausputzen der Füße (von seiten des Tierarztes), Edict. Diocl. 7, 20.
cūrātūra , ae, f. (curo), die Besorgung, Wartung, Pflege, Ter. eun. 316. Prisc. part. XII vers. Aen. 4, 92. p. 480, 10 K.
ad-mātūro , āre, mit zur Reife bringen, beschleunigen helfen, horum discessu admaturari defectionem, Caes. b.G. 7, 54, 2.
amāturio , īre (amo), zu lieben wünschen, Diom. 346, 2 u. Prisc. 8, 74. Mar. Victorin. art. gr. (VI) 200, 2 K.
cērātūra , ae, f. (cera), das Überziehen mit Wachs, der Wachsüberzug, Col. 12, 50, 16.
arcātūra , ae, f. (arcano. II, 6), ein viereckiges Grenzzeichen, Cassiod. var. 3, 52, 1.
cōlātūra , ae, f. (colare), die Durchseihung = das Durchgeseihte, Cael. Aur. chron. 5, 3, 55.
Diktatur , dictatura.
cavātūra , ae, f. (cavo), die Höhlung, Spät.
dēlātūra , ae, f. (defero), die Anklage, Eccl.