Beimischung , admixtio.
admīxtus , Abl. ū, m. (admisceo), die Beimischung, luteo admixtu, Iul. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 6, 14: nullo admixtu voluptatis, Macr. sat. 2, 1, 6: sine aliquo propriae voluntatis admixtu, ...
admīxtio , ōnis, f. (admisceo), die Beimischung, corporis, Cic.: olei, Vulg.: terreni. Pallad.: Plur., propter admixtiones, Varr. r.r. 1, 9, 2. – / Nbf. admistio, Vulg. lev. 7, 12.
νίτρον , τό , att. u. bei Her . λίτρον ... ... vgl. Lob. Phryn . 305, Alkali, Laugensalz, Sodasalz, Natron, woraus durch Beimischung von Oel Seife gemacht wird, also zum Waschen gebraucht und nach gewöhnlicher Ableitung ...
ῥόφημα , τό , das, was geschlürft, geschluckt wird, bes. ein durch Beimischung von Mehl od. sonst verdickter und schleimig gemachter Trank, Medic.; Ath . III, 127 d.
κιβδηλεία , ἡ , (eigtl. Beimischung von Metallschlacken, Poll . 3, 86; gew. übertr.) Verfälschung, Betrug; neben ψεῦδος u. ἀπάτη Plat. Legg . XI, 916 d; Sp . S. κιβδηλία .
ἀνα-θόλωσις , ἡ , Trübung; daher Beimischung, ὀπῶν Plat. Legg . VII, 824 a.
συν-ανά-μιξις , ἡ , gemeinschaftliche Beimischung, LXX.
concrētio , ōnis, f. (concresco), I) abstr.: a) ... ... 47, 6: utriusque substantiae, Tert. de res. carn. 14: vitiorum, Beimischung, Ambros. in Luc. 7. § 77. – b) die ...