cōlātus , a, um, PAdi. m. Compar. (1. colo), ... ... , Tert. ad nat. 1, 5. – Plur. subst., certiora et colatiora somniare, Tert. de anim. 48.
... Tac. Germ. 29, 4), omnem collationem palam recusare, Suet.: collationes non recipere modo, verum et efflagitare, Suet.: collationes remittere, Plin. pan.: oneribus et collationibus eximi, Tac. – ... ... 4: quae est in ista collatione similitudo? Cic.: dah. collatione alcis rei, im Vergleich ...
... 68. – Dav. Collātīnus , a, um, kollatinisch, aus od ... ... Collātīnī, ōrum, m., die Einw. von Kollatia, die Kollatiner, Liv.: u ... ... Liv.: dah. penetralia Collatina, des Kollatinus, Ov.
collātor , ōris, m. (confero), a) der Beitragszahler, Beisteuerer (zu einem Essen), symbolarum conlatores, Plaut. Curc. 474. – insbes., der zu Geldbeiträgen Verpflichtete, der Steuerpflichtige, ICt. – b) ...
collātus , Abl. ū, m. (confero), das Zusammentragen, I) das feindliche Zusammentreffen, der Zusammenstoß, in collatu (sc. armorum), Auct. b. Hisp. 31, 2. – II) ...
cōlātūra , ae, f. (colare), die Durchseihung = das Durchgeseihte, Cael. Aur. chron. 5, 3, 55.
col-lātro , āre (con u. latro), bebellen, bebelfern, übtr., philosophiam, Sen. de vit. beat. 17, 1.
1. incolātus , ūs, m. (incolo) = παροικία, ... ... apol. 22). – übtr., aëris, Tert. apol. 22: per incolatum spiritus sancti, Tert. de res. carn. 6. – / Dat. Sing. incolatui, Tert. ad nat. 2, 6.
col-latero , āre (con u. latus), zur Seite nehmen, quod alii sequantur, alii praecedant dominum, alii collaterati sequantur, Verecund. cant. Azar. 15: übtr., C vocales utrimque collaterat, Mart. Cap. 3. § 249.
excōlātio , ōnis, f. (2. excolo), das Heraus-, Ausseihen, Plur. bei Rufin. Orig. in num. hom. 27, 12.
accolātus , ūs, m. (accolo), das Wohnen an einem Orte, Augustin. in psalm. 104, 15.
2. incōlātus , a, um (in u. 1. cōlo), nicht durchgeseiht, Plin. Val. 2, 30.
Collātīna , ae, f. (collis), die Hügelgöttin, Augustin. de civ. dei 4, 8.
collātīvus , a, um (collatus), I) aktiv, was viel zusammentragen od ... ... 13. – subst., collatīvum, ī, n., der Geldbeitrag, Cod. Theod. 6 ... ... Scip. 1, 6: vis, Nazar. pan. 18, 6: compassionis velut collativa quaedam admistio, Ambros. de ...
dēcollātio , ōnis, f. (decollo), die Enthauptung, Paul. sent. 5, 17, 3 (bei Ulp. dig. 48, 19, 28 pr. capitis amputatio); vgl. Gloss. ›decollatio, τραχηλοκοπία, κεφαλης ἀποτομή‹.
percōlātio , ōnis, f. (percolo), das Durchseihen, Plur. b. Vitr. 8, 6, 15.
Collātīnus , a, um, s. Collātia.
collātīcius (conlātīcius), a, um (confero), zusammengetragen, a) übh. = gemischt, murra, Plin. 16, 69. – b) leihweise od. als Beitrag zusammengetragen, zusammengebracht, geliehen, instrumenta, Sen.: stips, Apul. ...
agricolātio , ōnis, f. (agricolor), der Ackerbau, die Landwirtschaft, Col. 1. praef. 6 u.ö.
Sȳcolatrōnidae , ārum, m. (σῦκον u. latro), Feigenmauser, ein erdichtetes Volk, Plaut. mil. 1, 1, 43 ed. vulg. (Ritschl in Cryphiolathronia).
Buchempfehlung
Die ersten beiden literarischen Veröffentlichungen Stifters sind noch voll romantischen Nachklanges. Im »Condor« will die Wienerin Cornelia zwei englischen Wissenschaftlern beweisen wozu Frauen fähig sind, indem sie sie auf einer Fahrt mit dem Ballon »Condor« begleitet - bedauerlicherweise wird sie dabei ohnmächtig. Über das »Haidedorf« schreibt Stifter in einem Brief an seinen Bruder: »Es war meine Mutter und mein Vater, die mir bei der Dichtung dieses Werkes vorschwebten, und alle Liebe, welche nur so treuherzig auf dem Lande, und unter armen Menschen zu finden ist..., alle diese Liebe liegt in der kleinen Erzählung.«
48 Seiten, 3.80 Euro