anderweit , alibi (anderswo). – iterum (zum andern Male). – anderweitig , alius (anderer). – alienus (zu etw. nicht gehörig, fremd). – a. Hilfe suchen, aliunde auxilium petere: einen a. Gebrauch von etwas machen, ...
abspenstig , alienatus. – jmd. a. machen von einem, alienare od. abalienare alqm od. alcis animum ab alqo: a. werden, alienari od. abalienari ab alqo, desciscere ab alqo (von jmd. sich lossagen). Vgl ...
aliō , Adv. (alius), anderswohin, I) ... ... , 2. – nam penetrare alio sonitus alioque saporem cernimus e sucis, alio nidoris odores, Lucr ... ... socios confugerent? Liv.: si alii alio trahant res, Liv. – alio (= in aliam domum ...
1. alis , alid, Genet. alis, Dat. ali od. alei (ältere Form von alius, wov. aliter, aliquis usw.), ein anderer, ... ... sqq. – Dazu das vulg. alis alium = invicem (προς ἀλλήλους), Itala ...
... . 1, 8, 11: alius aliā, der eine auf diesem, der andere auf jenem Wege, ... ... . Plin. ep. 2, 17, 20: u. so alii aliā, Liv. 2, 53 ... ... 43, 3: u. aliā... aliā, auf dem einen Wege... auf dem andern, ...
Āliī , ōrum, m., s. Elīus unter Elis.
2. ālia , ae, f., s. 2. ālea /.
3. Ālia , ae, f., s. Allia.
2. Ālis , idis, f., s. Elis.
alid = aliud, s. 1. alis.
... wiederholt u. neben seinen Ableitungen alio, aliorsum, alibi, aliunde, aliter, alias eine wie bei den Griechen ... ... alium, Liv. (super alios alii, Liv., alii super alios, Sen.), alius ... ... Sall. Cat. 52, 1), alius alii, Sall.: alius aliā viā, Liv.: duo Romani ...
... quisquam alias beatus esse, alias miser, Cic.: alias... alias... alias, Plin. 7, 188: u. so ... ... alias... plerumque, Cic.: interdum... alias, Cic.: alias... alias... saepius od. aliquando, Plin. – das ...
alībī , Adv. (alius u. ibi), 1) ... ... hic od. illic... alibi, zB. alibi pavorem, alibi gaudium ingens facit, Liv.: alibi primum, alibi postremum agmen, alibi etc., an einem Orte ...
alica (halica), ae, f. (ἄλιξ), ... ... dah. im Wortspiel, mittebat Umber aliculam mihi pauper; nunc misit alicam, factus est enim dives, etwa ... ... 81. – Nbf. alicum , ī, n., u. alice , is, n. ...
ālium (āleum, allium), ī, n. (griech. ἀλλας), Knoblauch (Allium sativum, L.), oft als Speise der Landleute und ärmern Volksklasse (Schiffsruderer u. dgl.) erwähnt, Komik., Lucil., Scriptt. r.r. ...
Aliso , ōnis, m., ein Kastell am Zusammenfluß der Lippe u. Lise (Lupia et Aliso), von Drusus angelegt, nach einigen in der Gegend des heutigen Elsen, nach neueren Forschungen ist es ziemlich sicher das heutige Haltern, Vell. 2, ...
alito , āre (Intens. v. alo), tüchtig nähren, Plin. 17, 178 ed. Ian (Detl. salventur).
alimo , ōnis, m. (alo), a) der Pflegling, Placid. gloss. V, 6, 17. Anthol. Lat. 19, 9.
2. Ālius , s. Elīus unter Elis.
alice , s. alica.
Buchempfehlung
Die schöne Böhmin Bozena steht als Magd in den Diensten eines wohlhabenden Weinhändlers und kümmert sich um dessen Tochter Rosa. Eine kleine Verfehlung hat tragische Folgen, die Bozena erhobenen Hauptes trägt.
162 Seiten, 9.80 Euro