vīnācius , s. vīnāceus.
Īnachius , s. Īnachus.
sūcinācius , a, um (sucinum), bernsteinfarbig, Isid. orig. 20, 3, 5.
succinācius , a, um, s. sūcinācius.
ērināceus od. - cius , ī, ... ... Igel (Erinaceus europaeus, L.), Vulg. psalm. 103, 18 (herinacius) u. Arnob. in psalm. 103 (erinacius). Plin. Val . 2, 18. – / Plin. 8, 133 ...
lumbus , ī, m. (ahd. lentin), I) die ... ... ., Cels. u.a. – als Speise, lumb. aprunus, Plin.: lumbus gallinacius, Capit.: caprigeni lumbi, Koteletten von Rehwildbret, Macr.: cocus si lumbum ...
chartina = charta, Prisc. 4, 31. – Dav. chartinācius , a, um = chartaceus, ibid. u. chartināticum , s. chartiāticum.
mināciter , Adv. (minax), drohend, mit Drohungen, potius ... ... a quo insolenter quid aut minaciter dictum sit, Quint. – num putatis dixisse eum minacius quam facturum fuisse? Cic. Phil. 5, 21.
gallīnāceus (gallīnācius), a, um (gallina), zu den Hühnern gehörig, Hühner-, gallinaceus ... ... gallinacei, gefingerter Erdrauch, Plin. 25, 155. – / Die Schreibung gallinacius oft die der besten Hdschrn. (s. Wagner Plaut. aul. 462) ...
Linus u. Linos , ī, m. (Λί ... ... ecl. 6, 67 Hirtensänger zur Flöte, bei Prop. 2, 10, 8 Inachius gen., weil der Dichter auch diesen Linos nach Argos versetzt. – appellat., ...
1. ungula , ae, f. (unguis), die Klaue ... ... suum, Cels. u. Plin.: miluinae aut aquilinae ungulae, Plaut.: meus gallus gallinacius occepit ibi scalpurire ungulis circumcirca, Plaut.: ungulas huc inicere, die Klauen einschlagen ...
Īnachus (Īnachos), ī, m. (Ἰναχ ... ... Inachides = die Argiverinnen, Stat. u. Claud. – C) Īnachius , a, um (Ἰνάχιος), a) ...
pertināciter , Adv. (pertinax), I) fest, haerere, ... ... res retinere, Sall. fr.: fusos insequi, Liv.: eam rem gerere, Capitol.: pertinacius insequi, Hirt. b. G.: pertinacissime in sententia permansisse, ibid.: pertinacissime liberalibus ...