dēsultor , ōris, m. (desilio), I) der Abspringer ... ... seinen Lauf zu unterbrechen, der Springer auf Rennpferden, der Kunstreiter, griech. ἄμφιππος, μεταβάτης, (vgl. Hyg. fab. 80 ...
2. Bereiter , der Pferde, equorum domitor (Zureiter). – equitandi magister (Lehrer der Reitkunst). – desultor (Kunstreiter).
1. Vertumnus (Vortumnus), ī, m. ( gleichs. Vertomenos, ... ... , 46 u. 74. Prop. 4, 2, 10 u. (als Kunstreiter) 4, 2, 35: signum Vertumni, Cic. II. Verr. 1, ...
Kunstredner , dicendi artifex (ein kunstgerechter Redner). – rhetor ... ... , ars et praecepta; artes. – kunstreich , s. kunstvoll. – Kunstreiter , desultor. – das Pferd eines K., equus desultorius.
διώκω (δίω? ), am gewöhnlichsten im praes . ... ... ἵππους ἐκτὸς ὁδοῦ, ὀλίγον δὲ παρακλίνας ἐδίωκεν Iliad . 23, 424. Aehnlich vom Kunstreiter Iliad . 15, 681 σεύας ἐκ πεδίοιο μέγα προτὶ ἄστυ διώκῃ , ...