... , u. se amicire od. Passiv amiciri, sich umnehmen, -umwerfen, -umhüllen ... ... , ut est habitus, quo Liberum patrem amiciri videmus, Solin.: simulacrum amiciebatur cotidie veste, quali ipse ... ... Toga) umwerfen, -anlegen, amicibor gloriose, Plaut. Pers. 307: amicitur pastor pallio suo, Vulg. ...
miccio , īre (vgl. altindisch m ka-ḥ, Bock, griech. μηκάς, Ziege), meckern, vom Ziegenbocke, Suet. fr. 161. p. 249, 3 R.: mit Dat., caprae, der Z. zumeckern, Anthol ...
Micipsa , ae, m., Sohn des Masinissa, Vater des Adherbal und Hiempsal, König von Numidien, Sall. Iug. 5 sq. – Im Plur. appell. = Numidier, Afrikaner, Iuven. 5, 89.
mīcidus , a, um (mica), winzig, dürftig, ›micidiores‹ hoc est minores (termini), Gromat. vet. 321, 24.
tūmicia , ae, f. (= tomicula, Demin. v. tomix), das Band, der dünne Strick, Apul. met. 8, 25.
mīcinae , ārum (mica), f., Brosamen, Soran. Lat. p. 43, 1.
... , Cic.: alqm libenter in amicitiam accipere, Cic.: in amicitia manere, Cic.: amicitiam renuntiare, Cic.: esse in amicitia ... ... perspectae, Cic.: quaerere opes et amicitias, Hor.: amicitias coniungere, Cic.: amicitiae immortales, mortales inimicitiae debent esse, Liv.: ...
homicīda , ae, c. (homo u. caedo), der Menschentöter, der Mörder, die Mörderin, Cic. u.a.: als fem., Sen. contr. 1, 2, 5. – im guten Sinne von ...
Mīcythus , ī, m. (Μίκυθος), I) ein Thebaner, Liebling des Epaminondas, Nep. Epam. 4, 1 sqq. – II) Sklave des Anaxilaus, des Tyrannen von Regium u. Messana, von ihm zum Vormunde seiner ...
amicīnus , ī, m. = ἀσκοῦ στόμα (Gloss.), das Mundstück am Weinschlauch, Paul. ex Fest. 15, 2.
amicīmen , inis, n. (amicio) = amictus, der Umwurf, das Gewand, Apul. met. 11, c. 9 u. 23.
amīciter , Adv. = amice, Pacuv. tr. 131. Plaut. Pers. 255; vgl. Prisc. 15, 13.
Micyllus , s. hēmicillus.
micillus , s. hēmicillus.
palmicius (palmiceus), a, um (palma), aus Palmen, sporta, Sulp. Sev. dial. 1, 11, 4: fiscella, ibid. 1, 14, 2: sportella, Plin. Val. 3, 14. fol. 194 (b), 14.
sēmi-cingo , ere, halbeinschließen, Oros. 1, 2, 64. Schol. ad Caes. German. Arat. 48. p. 116, 2 Breys.
amīcitiēs , ēi, f. (Nbf. v. amicitia), Lucr. 5, 1017 (wo amicitiem).
Arecomicī , s. Volcae.
circumicio , iēcī, iectum, ere (circum u. iacio), I) herumstellen ... ... mit etw. umschließen, umgeben, sic animus extremitatem caeli rotundo ambitu circumiecit, Cic. Tim. 26: planities saltibus (mit W.) circumiecta, Tac. ...
domicilium , iī, n. (domus), ... ... , I) eig.: aliud domicilium, alias sedes petant, Caes.: domicilium collocare, Cic., od. ... ... in Caria, Nep.: quibus in oppidis erant domicilia regis, Cic. – domicilium aeternum, v. Grabe, Corp. ...
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro