imitātio , ōnis, f. (imitor), I) die Nachahmung, ... ... Person usw.), cum est arduum similitudinem effingere ex vero, tum longe difficillima est imitationis imitatio, Plin. ep. 4, 28, 3.
imitātor , ōris, m. (imitor), der Nachahmer, I) im allg., Cic. u.a. – v. Abstr., imitator naturae mos, Cic. Hortens. fr. 71. p. 320 M. – ...
imitātus , Abl. ū, m. (imitor), die Nachahmung, mendicantis imitatu, Auson. perioch. Odyss. 14.
1. comitātus , ūs, m. (comitor), I) die ... ... die Umgebung, praedonis improbissimi societas atque comitatus, Cic.: muliebris ac delicatus ancillarum puerorumque comitatus, Cic.: magno comitatu venire, Verg. – Insbes.: a) ... ... , Suet.: Plur., Allobrogum comitatus, die Allobroger mit ihrer ganzen Reisegesellschaft, Sall. – b) ...
imitātrīx , trīcis, f. (Femin. zu imitator), die Nachahmerin, ... ... von Vögeln, Ov. u. Plin.: v. Abstr., imitatrix boni, voluptas, Cic.: naturae im. ars, Auson.: harum (disciplinarum) imitatrices esse coquinariam et unguentariam, Apul.
līmitātio , ōnis, f. (limito), die Festsetzung, Bestimmung, Colum . 3, 12, 1. – / Vitr. 10, 16 (22), 11 Rose lineatione.
līmitātor , ōris, m. (limito), der Abgrenzer, Serv. Verg. ecl. 9, 7.
sēmitātim , Adv. (semita), fußsteigweise, immer auf Fußsteigen, Titin. com. 14.
2. comitātus , a, um, s. comito.
dormītātio , ōnis, f. (dormito), das Schlafen, Vulg. psalm. 131,4 u. prov. 23, 21. – übtr., dorm. animi, Augustin. de mor. eccl. cath. 1, 24, 45.
imitātīvus , a, um (imitatio) = μιμητικός, zur Darstellung durch Nachahmung geeignet, Porph. Hor. sat. 1, 2, 129. Dosith. 57, 1 K. Diom. 482, 14.
dormītātor , ōris, m. (dormito), der Träumer, Faseler, Flunkerer, Plaut. trin. 862 u. 984 (dazu Brix).
sēmitātrīx , trīcis, f. (semita), Vorsteherin der Fußsteige, als Gottheit, Corp. inscr. Lat. 3, 4174.
clāmitātio , ōnis, f. (clamito), das heftige Schreien, Lärmen, Plaut. most. 6.
in-comitātus , a, um (in u. comitor), ... ... . 9, 101. – b) übtr., v. Abstr., externis virtus incomitata bonis, Ov. ex Pont. 2, 3, 36 ... ... or. 1, 234 jetzt incomptam): numquam incomitata virtus, Ambros. de off. 1, 35, 176. ...
imitātōrius , a, um (imitor), zur Nachahmung dienlich, disciplina, Augustin. serm. 57, 1 Mai. – od. aus Nachahmung hervorgegangen, peccatum, Augustin. c. Iulian. Pelag. 6. § 77.
illīmitātus , a, um (in u. limito), unabgegrenzt, unwegsam, loca, Auct. itin. Alex. M. 20 (50): terra, Serv. Verg. georg. 3, 354.
dēlīmitātio , ōnis, f. (delimito), die Abgrenzung, Gromat. vet. 227, 13.
comitātēnsis , e (comitatus), zur Würde-, zum Amte der comites (Hof- u. Militärchargen, Hofleute) gehörig, Hof-, munus, legio, Cod. Theod.: potestas, Augustin.: fabrica, Hofränke, Amm.
Extremitäten , partesmembrorum extremae. – die E. erkalten, calor summa deserit.
Buchempfehlung
Als »Komischer Anhang« 1801 seinem Roman »Titan« beigegeben, beschreibt Jean Paul die vierzehn Fahrten seines Luftschiffers Giannozzos, die er mit folgenden Worten einleitet: »Trefft ihr einen Schwarzkopf in grünem Mantel einmal auf der Erde, und zwar so, daß er den Hals gebrochen: so tragt ihn in eure Kirchenbücher unter dem Namen Giannozzo ein; und gebt dieses Luft-Schiffs-Journal von ihm unter dem Titel ›Almanach für Matrosen, wie sie sein sollten‹ heraus.«
72 Seiten, 4.80 Euro