Mummius , a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten L. Mummius Achaicus, der Zerstörer Korinths, Cic. de off. 2, 76 u.a. – Mummia, dessen Urenkelin, Gemahlin des Kaisers Galba, Suet. ...
abstinēns , entis, PAdj. m. Compar. u. Superl ... ... sich (von Unerlaubtem) entfernt haltend, enthaltsam, uneigennützig, esse abstinentem, Cic.: Mummius abstinentissimum virum egit, Liv. epit.: abstinentior caerimonia, Auson. – m. ...
Kenner , peritus. gnarus. intellegens (Erfahrung, Einsicht habend in ... ... einer, der kein K. ist, (homo) rudis (z.B. Mummius tam rudis fuit, ut etc., d.i. war so wenig K. ...
calefacio u. synk. calfacio (mit Umlaut calficio ... ... hic frigore rigescimus, Cael. in Cic. ep.: Gabinium ad populum luculente calefecerat Mummius, Cic. ep.: nos Ventidianis rumoribus calficimur, Cic. fr. – 2) ...
Corinthus (archaist. Corintus) u. Corinthos , ī, ... ... . 1, 7, 2. Ov. met. 5, 407), von Mummius (146 v. Chr.) zerstört, ein Jahrh. nachher wieder aufgebaut, j. ...