prae-lībo , āre, vorher kosten, I) eig.: ... ... . – b) in der Darstellung vorwegnehmen, multa de hoc in patris imperio (in der Beschreibung der Regierung seines Vaters) praelibata sunt, Treb. ...
... nur eine Spur weit abzugehen, Liv.: patris patruique vestigia premens, auf den F. des V.u.O. stehend ... ... Cic. – – 2) bildl.: a) übh.: vestigiis ingredi patris, in die Fußtapfen des V. treten (= ihm nachahmen), Cic.: ...
cōn-fiteor , fessus sum, ērī (con u. fateor), ... ... mit Ang. wem? durch Dat., amorem nutrici, Ov.: amorem patris nutrici, Quint. – od. durch dopp. Acc., se victos, Caes ...
cōn-scendo , scendī, scēnsum, ere (con u. scando), ... ... aufsteigen, sich emporschwingen zu usw., miro gradu ad consulatum ex macellaria patris taberna, Val. Max. 3, 4, 4: usque ad praefecturae praetorianae potentiam ...
... ad ingrediendum invalidus est, Gell. – vestigiis patris (bildl. ), Cic.: vestigiis proelii (bildl.), der Spur des ... ... zur See gehen, Cic.: infestā classe mare, Mela: bildl., vestigia patris, Liv.: pericula, Cic. – v. Lebl., ingreditur nostrum pelagus ...
moderātio , ōnis, f. (moderor), das Mäßigen, ... ... .: tranquilla moderatio imperii, Liv.: melior moderatio et nonnumquam etiam patientia, Quint.: alia patris adversus filium, tutoris adversus pupillum, mariti adversus uxorem moderatio est, Quint. – ...
asperitās , tātis, f. (asper), die Eigenschaft des asper, ... ... Benehmen, im Äußern, die Wildheit, naturae, Cic.: avunculi, Nep.: patris, Ov.: asp. atque rusticitas Maximini, Lampr.: asp. Stoicorum, rauhe, ...
aegritūdo , inis, f. (aeger), der leidende Zustand, das ... ... Ter. Andr. 961), aegr. animi, Liv. u.a.: aegr. patris, Iustin.: levatio aegritudinis, Cic.: aegritudinem abstergere, Cic.: abicere, Cic.: adimere ...
substituo , uī, ūtum, ere (sub u. statuo), I ... ... , 7 (28), 31: Alexander dux (als F.) in locum eius (patris) substituitur, Iustin. 11, 2, 5: in huius locum Artabanus rex ...
ācrimōnia , ae, f. (acer), I) die Schärfe, ... ... vultu pudorem et acrimoniam esse, Cornif. rhet. 3, 26: im Handeln, patris vis et acr., Cic. I. Verr. 52. – v. Abstr., ...
carpentum , ī, n. (ein gallisches Wort), ein zweiräderiger Wagen ... ... vectari, Liv.: supra eum (patrem occisum) carpentum inigere, Varr. LL.: per patris corpus carpentum agere, Liv. – b) als Gepäckwagen, carpenta Gallica multā ...
il-lacrimo , āvī, ātum, āre (in u. lacrimo), ... ... , Cels. 2, 6. – b) v. Pers., m. Dat., patris pestibus, Cic. poët.: morti alcis, Liv. u. Tac.: caedibus ...
con-queror , questus sum, querī, über etw. sich ... ... collegarum suorum iudicio, Augustin. ep. 53, 5. – m. Acc., patris in se saevitiam intolerabilem, Liv.: iniqua iudicia, contumelias, Cic.: inopiam inter ...
prōmissio , ōnis, f. (promitto), die Versprechung, Verheißung ... ... rest. schol. 15, 3: fallaciosae mulieris, Apul. met. 8, 10: patris, Vulg. act. apost. 1, 2. – m. obj. Genet ...
Autorität , auctoritas (im allg., sowohl abstr. – Ansehen [ ... ... ., auctoritas oder maiestas publica; potestas populi: die väterliche Au., auctoritas patris; maiestas patria oder paterna; potestas patria.
erweichen , I) eig.: mollire. emollire. – mitigare (mild ... ... , durch etw., vinci alqā re (gleichs. besiegt werden, z.B. patris precibus lacrimisque); inflecti alqā re (umgestimmt werden, z.B. precibus alcis ...
väterlich , paternus (= vom Vater herstammend, herrührend, ausgehend [Ggstz ... ... avus). – v. Erbteil, Vermögen, patrimonium. – Adv . patris instar; ut pater; ut parens; patriā caritate (mit Vaterliebe).
spurcitia , ae, f. u. spurcitiēs , ēī, f ... ... . Placit. de medic. 11, 8. – im moral. Sinne, spurcitia patris, Afran. com. 54: improbi, ibid. 164.
auctōritās , ātis, f. (auctor), das Bestandhaben ... ... zu lassen, auct. legum dandarum, Cic.: legatos cum auctoritate mittere, Cic.: patris auctoritas erit necessaria, Ulp. dig.: tot tam graves ab amicissimis civitatibus legationes ...
disciplīna , ae, f. (discipulus), die Schule, ... ... puerilis, Jugenderziehung, Cic.: severitas ac disc. maiorum, Tac.: disc. Amerina patris familiae rusticani, Cic.: civitatis (die im Staate herrschende), Cic.: vetus ...
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro