... = die Mondnacht, tertia, Ov.: septima, Stat. – C) Phoebēius u. Phoebēus , a, um (Φοιβήϊος, Φοιβειος), phöbëisch, apollisch, ictus, der Sonne, Ov.: lampas, Sonne, ...
āles , itis (ala), »was Flügel hat u. sie braucht ... ... : ebenso (als Gestirn) bl. ales, Cic. Arat. 46 sq. – Phoebeïus od. Phoebea al., v. Raben, Ov. u. Sil ...
īgnis , is, Abl. e u. ī, m. ... ... Glut, Hitze, ignes solis, Ov.: u. so siderei, Phoebei, Ov.: diurni, die Tagesglut, Ov.: aëris, Ov. – b) ...
explōro , āvī, ātum, āre, ausspähen, I) ... ... Cic. – m. folg. indir. Fragesatz, quam colat, explorant, iuvenis Phoebeius urbem, Ov.: cum diligentius exploraremus, qui homines inhabitarent nobile solum, Petron.: ...
ἈΠΌ , ab , ab , drückt im Allgemeinen die Entfernung ... ... 11. In der Zusammensetzung bedeutet ἀπό 1) weg, ab, fort, ἀποβαίνω, ἀπάγω, ἀπολύω. – 2) das Ab-, Nachlassen, Aufhören, ἀπαλγέω. ...
ἀνα-βαίνω (s. βαίνω ), I ... ... . 1, 109. 7, 205. – 5) sich ereignen, wie sonst ἀποβαίνω: τὰ πράγματα αὐτῷ ἀνέβη , Her . 7, 10, 8; κακὸν ...
... . 112 a; von Personen, werden, ἐὰν ἀποβαίνωσι χείρους τῶν πολλῶν Legg . XII, 952 b; vgl. Xen ... ... 8; Pol . 7, 13 τύραννος ἐκ βασιλέως; εἰς ἀλαϑινὸν ἄνδρ' ἀποβαίη Theocr . 13, 15; von Sachen, ἂν τὸ ... ... . 4, 150 u. sonst häufig; τὰ ἀποβαίνοντα , die Ereignisse, Folgen, Thuc . 1, ...
ὑπο-φαίνω (s. φαίνω ), 1 ... ... . intr ., ὁρῶν ἐλπίδας ὑποφαινούσας Din . 1, 21, wo früher ὑποβαινούσας stand; δηλοῖ σχεδὸν καὶ τὰ νῠν ὑποφαίνοντα Plat. Soph . 245 ...
ἀπο-στάζω (s. στάζω ), herabträufeln ... ... Soph. Ant . 949 (wo es auch intr. sein kann, Schol . ἀποβαίνει ὀργή ); vgl. Mus . 175, u. πῦρ ἀποστάζουσι κεραυνοί ...