2. ē-vito , āvi, āre (ex u. vita), ... ... ein Ende machen, ihm das Leben rauben, m. homogen. Acc., Priamo vi vitam evitari (vidi), Enn. fr. scen. 98. – m. ...
γεραρός ( γέρων, γεραιός, γέρας ; von γεραρός ist ... ... gebietend , stattlich, ehrwürdig; Hom . zweimal: Iliad . 3, 170 sagt Priamos ὥς μοι καὶ τόνδ' ἄνδρα πελώριον ἐξονομήνῃς, ὅς τις ὅδ' ἐστὶν Ἀχαιὸς ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... 8, 18, 5. – absol., si fors dedit, Calp.: sat patriae Priamoque datum est, ist geschehen für usw., Verg. γ) v. ...
... , in dem Falle, τῷ κε τάχ' ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο , Il . 4, 290, vgl. ... ... 11, 637, Nestor, der bekannte, ehrwürdige Greis, wie ὁ γέρων Πρίαμος 22, 25, der alte, der Priamos; τοῖο γέροντος , 24, 164; ἃς εἰπὼν τὸ σκῆπτρον ἀνέσχεϑε ...
2. mīlito , āvī, ātum, āre (miles), Soldat sein ... ... Curt.: adversus alqm, Suet.: mercede apud Persas, Curt.: sat pro patria et Priamo militasti, Serv. Verg. Aen. 2, 291: prorsus nolle militare, Liv.: ...
auxilior , ātus sum, ārī (auxilium), Hilfe leisten, zu ... ... par. 14, 11: alci in bello, Vulg. psalm. 88, 44: auxiliatum Priamo adventare, Dict. 3, 15. – β) v. Lebl.: nihil ...
exitiōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (exitium), verderbenvoll, unheilvoll, verderbend, ein tragisches Ende ... ... audaciā rei publicae exitiosior ducebatur, Tac. hist. 2, 31. – Helena exitiosissima Priamo, Tert. de anim. 34.
ἈΜΦί , Advb . u. Praepos . mit gen. accus ... ... γαῖαν; οἱ ἀμφ' Ἀτρείωνα βασιλῆες Il . 2, 445; οἱ ἀμφὶ Πρίαμον κτἑ ., Priamos und sein Gefolge, 3, 146; vgl. 6, 436 f; – ...
δαιτός , ἡ (entstanden aus ΔΑΊΤΣ , von δαίω, ... ... κατὰ δαῖτα ; Iliad . 4, 48 sagt Zeus in Bezug auf Ilios und Priamos οὐ γάρ μοί ποτε βωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐίσης, λοιβῆς τε κνίσης τε· ...
μήστωρ , ὁ, ωρος (μήδομαι ... ... Ζῆν' ὕπατον μήστωρα , Il . 8, 22; oft von klugen Menschen, Πρίαμος u. anderen Heroen, ϑεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος , den Göttern gleichwiegender, gleicher ...
θαυμάζω , ion. ϑωϋμάζω u. ϑωμάζω , fut . ... ... . acc ., bewundern , anstaunen, Ἕκτορα Il . 5, 601; Πρίαμος ϑαύμαζ' Ἀχιλῆα, ὅσσος ἔην 24, 629; ϑαυμάζων ἧστο πτόλεμόν τε μάχην ...
γεραιός (vgl. γέρας, γέρων ), vornehm, ehrwürdig, bes. ... ... Soph. O. C . 200; χείρ Eur. Hec . 64; Πριάμου πόλις γ ., uralte Stadt, Aesch. Ag . 963. Häufiger, bes. ...
... Polybos , Künstler unter den Phäaken, Odyss . 8, 373; Priamos Iliad . 9, 651; Sokos , ein Troer, Iliad ... ... scheint nirgends δαΐφρων zu heißen, während nicht nur sein alter Vater Priamos , sondern auch sein Wagenlenker Kebriones dies Epitheton hat. ...
... Iliad , 3, 149 heißen οἱ ἀμφὶ Πρίαμον καὶ Πάνϑοον ἠδὲ Θυμοίτην Λάμπον τε Κλυτίον ϑ' Ἱκετάονά τ' ὄζον Ἄρηος ... ... γήραϊ δὴ πολέμοιο πεπαυμένοι, ἀλλ' ἀγορηταὶ ἐσϑλοί; man beachte, wie hier Priamos als Erster unter Gleichen mit zu den δημογέροντες gerechnet wird; dem ...
Buchempfehlung
Simon lernt Lorchen kennen als er um ihre Freundin Christianchen wirbt, deren Mutter - eine heuchlerische Frömmlerin - sie zu einem weltfremden Einfaltspinsel erzogen hat. Simon schwankt zwischen den Freundinnen bis schließlich alles doch ganz anders kommt.
52 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro