Sāvēnsis , s. Sāvus.
sōl , sōlis, m. ( aus *sāvel, dorisch) ἀέλιος, Sonne, gotisch savil; vgl. auch σέλας, σελήνη), die Sonne, I) eig. u. meton.: A) eig.: 1) als nom. appell.: s. ...
pauso , āvī, āre (pausa), I) eig., innehalten, pausieren, ruhen, cum dolor pausaverit, Cael. Aur.: pausante vomitu, tumore, Cael. Aur.: pausa et quiesce, populus meus, Vulg. 4. Esdr. 2, 24. – II) ...
... der in die Donau fällt, j. Save (Sau), Form Saus, Plin. 3, 147 sq.: Form ... ... . 14. Ruf. Fest. brev. 7 extr. – Dav. Sāvēnsis , e, am Savus liegend, regio, Ruf. Fest. ...
passo , āvī, āre (Intens. v. patior), leidend sein, quibus vero etiam ungues passaverint, Th. Prisc. 1, 30.
ἜΧω (vgl. ὄχος , vehi , u. s. Savelsberg diss. inaug. quaest. lezic. de radicibus graecis , der die Wurzel FΕΧ nachweis't); ἔχεισϑα , Theogn . 1316; conj . ἔχῃσϑα , Il . 19, 180; ...
σάφα , poet. adv . zu σαφής , sichtlich, deutlich , verständlich, zuverlässig; oft bei Hom ., der es bes. mit den Zeitwörtern »wissen« vrbdt, am häufigsten σάφα οἶδα, σάφα εἰδώς u. s. w., wie εὖ εἰδέναι , ...
τρᾱνής , ές , adv . τρᾱνῶς (τετ ... ... vom Gesicht u. Gehör, auch übertr. von Gedanken, klar, deutlich, wie σαφής; Soph . οὐδὲν γὰρ ἴσμεν τρανές, ἀλλ' ἀλώμεϑα , Ai ...
σαφήνεια , ἡ , Deutlichkeit, Klarheit; σαφηνείᾳ λόγου εἰδὼς τὰ τῶν ϑ ύραϑεν , Aesch. Spt . 67; σαφήνειαν πυϑέσϑαι , Antiph . 1, 13; Plat. Polit . 246 c ...
σαφ-ηγορίς , ίδος, ἡ (bes. poet. fem . zu σαφήγορος ), deutlich, wahrhaft sprechend, von der Sibylle,
μελάγ-καρπος , mit schwarzer Frucht, Ἀσάφεια , Empedocl . 14.
... N . 11, 43; τέϑμιον σαφέστατον , I. 5, 20; σαφεῖ δὲ μύϑῳ πᾶν πεύσεσϑε , ... ... ; φάναι , ib . 103; ίμαϑε σαφές , P . 2, 25; ϑαέομαι σαφές , 8, 45; ἴστω σαφές , I. 6, 27; ...
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... , Saguntini ut a proeliis quietem habuerant... ita non nocte, non die umquam cessaverant ab opere, Liv.: ut errare potuisti, sic decipi te non potuisse quis ...
2. opus , n. indecl., das Werk = die nötige ... ... nihil deesse amicis, Cic.: quid opus est caveri lege ne puniatur infans, si pulsaverit patrem? Sen. rhet.: non opus est nunc intro te ire, Plaut.: ...
asso , āvī, ātum, āre (assus), trocken braten, schmoren ... ... . met. 2, 10: assavit carnes eius, Vulg. Tob. 6, 6: assaverunt Phase super ignem, Vulg. 2. paral. 35, 13: in cinere aut ...
cesso , āvī, ātum, āre (Frequ. v. cedo), ... ... od. (selten) durch bl. Abl. Gerund., non nocte, non die umquam cessaverunt ab opere, Liv.: ibi aliquamdiu nec cessatum ab armis est neque naviter pugnatum ...
Buchempfehlung
E.T.A. Hoffmanns zweiter Erzählzyklus versucht 1817 durch den Hinweis auf den »Verfasser der Fantasiestücke in Callots Manier« an den großen Erfolg des ersten anzuknüpfen. Die Nachtstücke thematisieren vor allem die dunkle Seite der Seele, das Unheimliche und das Grauenvolle. Diese acht Erzählungen sind enthalten: Der Sandmann, Ignaz Denner, Die Jesuiterkirche in G., Das Sanctus, Das öde Haus, Das Majorat, Das Gelübde, Das steinerne Herz
244 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro