trāicio (trānsicio), iēcī, iectum, ere (trans u. iacio), I) eine Person od. Sache, hinüber-, über etw. usw. hinwerfen, -schießen, -bringen, A) im allg.: telum, Caes.: vexillum trans vallum, ...
trāiectio , ōnis, f. (traicio), I) das Hinübersetzen, a) einer Pers. über ein Gewässer, die Überfahrt, der Übergang, Cic. ad Att. 8, 15, 2. – b) lebl. Ggstde.: incendiorum ...
trāiectus , ūs, m. (traicio), I) das Hinübersetzen, Hinüberfahren, die Überfahrt, maris, Tac.: fluminis, Liv. u. Val. Max.: ex portu commodissimus in Britanniam, Caes.: legionum tardior a Brundisio Apolloniam, Val. Max ...
trāiector , ōris, m. (traicio), der Durchdringer, ignis traiector nebulae, Prud. ham. 875.
Trāiectum , ī, n. (traicio), Stadt in Gallia Belgica, j. Utrecht, Itin. Anton. 369, 2.
trāiectūra , ae, f. (traicio), der querüberliegende Deckenbalken, Vitr. 4, 7, 5.
trānsiacio , s. trāicio a.E. /.
trāiectīcius , a, um (traicio), über das Meer zu versendend, pecunia, ein auf Gefahr des Gläubigers über das Meer zu versendendes Gelddarlehn, ICt.: contractus, ein Vertrag über ein solches Darlehn, spät. ICt. – subst. trāiectīcium, iī ...
trāiectōrium , iī, n. (traicio), der Trichter, Plin. Val. 1, 37 u. 58.
sono , sonuī, sonitum, āre (sonus), I) intr.: 1) ... ... Prop.: saepe a latere ruentis aedificii fragor sonuit, Sen.: nunc mare nunc silvae Thrëicio aquilone sonant, Hor.: sonabant incendio silvae, krachten, Curt.: hirundo umida ...
1. re-ligo , āvī, ātum, āre, I) zurückbinden ... ... wo?) poet. = wo landen, iactatam udo litore navim, Hor.: classem litore Threīcio, Ov.: barbarā funem orā, Sen. poët. – b) übtr.: ...
circum-sono , sonuī, sonātum, āre, a) v. Tönen ... ... .: im Passiv, in modum planctus circumsonatus, Flor. 4, 2, 45: Threïcio fere circumsonor ore, Ov.: finitimis quamvis circumsoner armis, Ov. – b) ...