trīnitās , ātis, f. (trinus), I) die Dreizahl, Tert. adv. Valent. 17: ternitas vel trinitas, Prisc. de fig. num. § 29. p. 415, 28 K. ...
ternitās , atis, f. (terni), die Dreiheit, ternitas vel trinitas, Prisc. de fig. num. § 29. p. 415, 28 K.
dreifach , triplus (dreimal soviel). – trigeminus od. (mehr poet.) tergeminus (dreidoppelt). – tripertītus (dreifach geteilt). ... ... terni (je drei auf einmal, s. drei). – Dreifaltigkeit , Gottes, trinitas (Eccl.); *triplex dei natura.
1. exercitus , a, um, PAdi. (v. exerceo), ... ... – v. Lebl., exercita eloquentia, Tac.: manus parvis exercita furtis, Claud.: trinitas agendis rebus exercitior facta, Tert. adv. Val. 18. – m. ...