Urahn , proăvus. – Urahnfrau , proăvĭa.
Ūrania , ae, f. u. Ūraniē , ēs, f. ( ... ... ;υρανία, Ουρανίη, die Himmlische), eine der neun Musen, und zwar die der Astronomie ... ... 9, 1. Mart. Cap. 1. § 28 u.a.: Urania Musa, Cic. de div. ...
Ūranus , ī, m. (Ουρανός), lat. Caelus, nach der Sage Vater des Saturnus, Lact. 1, 11, 61 u. 1, 13, 15.
ūranos , ī, m. (ουρανός), das Himmelsgewölbe, Chalcid. Tim. 98.
Muräne , murena.
2. Mūraena u. Mūraeniānus , s. 2. Mūrēna.
1. mūraena , s. 1. mūrēna.
iūrandum , ī, n. (iuro), der Schwur, der Eid, iurandum apponere ad alqm, den Eid vor jmd. ablegen, Ter ... ... . u. Sp. – Plaut. cist. 502 wird jetzt iuri iurando gelesen.
fūranter , Adv. (furans v. 1. furor), diebischerweise, Charis. 199, 18 (ohne Beleg).
Türangel , cardo.
Uranfang , s. Urbeginn.
Urahnherr , proăvus. – urahnherrlich , proavītus.
mūraenula , s. mūrēnula.
Durance , Druentia.
sulphurāns , antis (sulphur), Schwefel enthaltend, schwefelig, aquae, Tert. adv. Val. 15: flammae, Ps. Cypr. sing. cler. 37.
saturanter , Adv. (saturans v. saturo), hinlänglich, vollständig, Fulg. Verg. cont. p. 91, 21 H.: Compar. saturantius, Fulg. myth. 3, 6. p. 68, 21 H.
... ein eidliches Versprechen austauschen, Caes.: iusiurandum dare u. alci iusiurandum dare m. folg. Acc. ... ... Cato, Komik., Cic. u. Liv.: iusiurandum offerre, iusiurandum oblatum non recipere, Quint.: iusi. ab ... ... Plin. pan.: fidem astringere iure iurando, Cic.: psephismata iure iurando constricta, Cic.: se iure ...
ūranoscopus od. - os , ī, m. (ουρανοσκόπος), der Himmelschauer, ein Seefisch, sonst callionymus gen., Plin. 32, 69 u.a.
antemūrānus , a, um (ante u. murus), vor der Mauer befindlich, vallum, Amm. 21, 12, 13.
Naturanlage , naturae habitus; natura atque ingenium. Vgl. »Anlage no . II, 3, b«.