ex-veho , ere = eveho (w. s.), Ulp. dig. 10, 4, 5 in.
sexvir , sexvirālis , s. sēvir, seviralis.
ex-vapōro , āre, s. ē-vapōro.
exverrae , s. ēverrae.
ex-vibrisso , āre, s. vibrisso.
sexvirātus , ūs, m., s. sēvirātus.
trīginta-sex-vir , virī, m., einer der sechsunddreißig Vorste her einer Munizipalstadt, ein Sechsunddreißiger, Corp. inscr. Lat. 24, 3945 (wo abgek. XXXVI vir).
... decem viri, ōrum, u. ûm m. (gew. Xvir, Xviri geschr., s. Zumpt Cic. de lege agr. 2, ... ... Varro LL. 9, 85. – Sing., Xvir stlit. iudic., Corp. inscr. Lat. 2, 113 u. ...
aequipār , aris (aeque u. par), völlig gleich, Auson. Griphus (XXVI) 2, 58. p. 131, 5 Schenkl; Technop. (XXVII) 11, 14. p. 138, 6 Schenkl. Apul. flor. 3. ...
1. dō (δῶ d.i. δῶμα) = (Acc.) domum, Enn. b. Auson. Technop. (XXVII) 13, 18. p. 139 Schenkl.
ador , ōris, n. (v. griech. ἀθήρ, Hachel ... ... Plin., Hor. u.a. – / Genet. adŏris, Auson. Technop. (XXVII) 8, 5. p. 136, 1 Schenkl.
... z.B. duplex dentium: u. XVI ordines remorum: u. longus ordo funebrium pomparum: und ordines ... ... – versus (die sich furchenartig hinziehende Linie, Reihe, z.B. XVI versus remorum; bes. die Schriftzeile, der Vers). – plures. ...
moene , is, n. (verw. mit munio), die Mauer der Stadt, Naev. bell. Pun. fr. inc. XV II. p. 20 V. (b. Fest. 145, 24). Enn ...
gamma , ae, f., aber auch wie im Griech. το ... ... das Gamma, der G-Laut, Auson. Technop. (XXVII) 12. de litt. monos. 21. p. 138 Schenkl: Plur., ...
sēvir u. sexvir , virī, m. (sex u. vir), Plur. sēvirī (abgek. VI vir, -viri od. vir, -viri), die Sechsmänner, ein Kollegium von sechs Männern, I) seviri ...
delta , ae, f. od. indecl. n., der ... ... Δ, Mela 2, 7, 14 (2. § 115). Auson. Technop. (XXVII) 12. de litt. monos. 14. p. 138, 22 Schenkl. – ...
ponto , ōnis, m. (pons), ein großes flaches Boot, ... ... . 8, 3, 38. Gell. 10, 25, 5. Auson. Technop. (XXVII) 13. grammaticom. 10. p. 139 Schenkl.
1. cappa , n. indecl., der griech. Buchstabe Kappa, Auson. Technop. (XXVII) 12, 26. p. 138 Schenkl.
tapēte , is, n. u. tapētum , ī, n ... ... zu bekleiden, Nom. od. Akk. tapete, Caecil. com. inc. fab. XXXV. Turpil. com. 216; vgl. Fest. 351 (b), 5: ...
Buchempfehlung
Ein lange zurückliegender Jagdunfall, zwei Brüder und eine verheiratete Frau irgendwo an der skandinavischen Nordseeküste. Aus diesen Zutaten entwirft Adolf Müllner einen Enthüllungsprozess, der ein Verbrechen aufklärt und am selben Tag sühnt. "Die Schuld", 1813 am Wiener Burgtheater uraufgeführt, war der große Durchbruch des Autors und verhalf schließlich dem ganzen Genre der Schicksalstragödie zu ungeheurer Popularität.
98 Seiten, 6.80 Euro