Xenocratēs , is, Akk. em u. ēn, m. (Ξενοκράτης), ein Philosoph aus Chalcedon, Schüler Platos, der nach dem Tode des Speusippus die Leitung der Akademie übernahm, Cic. Acad. 1, ...
Substanz , natura (Element, Urstoff: – corpus (Körper). ... ... (einzelne Ingredienz). – aus mehreren Substanzen bestehen, concretum esse ex pluribus: Xenokrates leugnete die S. der Seele, Xenocrates animum corpus esse negavit.
Polemo (Polemōn), ōnis, m. (Πολέμων), I) ein griech. Philosoph zu Athen, Schüler des Xenokrates, Lehrer des Zeno u. Arkesilas, Cic. Acad. 1, 34. Hor ...
ἐπι-στημοσύνη , ἡ, = ἐπιστήμη , Poll . 4, 7; nach D. L . 4, 13 schrieb Xenocrates περὶ ἐπιστημοσύνης .
habito , āvī, ātum, āre (Frequ. v. habeo), ... ... vicatim, Liv.: gratis in alieno, Cic. – Passiv unpers., habitari, ait Xenocrates, in luna (es gebe Bewohner auf dem Monde), Cic.: ibi habitabatur ...
familia , ae ( auch as, nach den Wörtern pater, ... ... einem Stifter abstammende philosophische Sekte, tota Peripateticorum, Cic.: Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, Cic. – b) von Schriften, ...
Verzeichnis der Abkürzungen und der angeführten Schriftsteller. Die allgemein üblichen Abkürzungen ... ... Hell. = Hellenica, ed. Schneider, O. = Oeconomicus). Xenocr. – Xenocrates, 1. Zen., Zenob. – Zenobius, in den Paroemiographi. Zenod ...