1. astu ( asty ), nur Akk. u. Abl ... ... Stadt, nur von »Athen«, in astu venire, Ter. eun. 987. Nep. Alc. 6, 4: in astu, quod appellatur, se conferre, Cic. de legg. 2, ...
2. astū , Abl. v. astus, w. s.
... I) im allg.: docte atque astu, Plaut.: astu magis ac dolo, Suet.: callide et cum astu, Gell.: callido astu, Amm.: satin astu et fallendo ... ... , Tac. – Plur., machinamenta et astus oppugnationum, Tac.: nectit astus callidos, Sen. trag.: ...
1. astur , uris, m., eine Habichtsart, wahrsch. der Sperber (Astur Nisus, L.), Firm. math. 5, 7 extr.
2. Astur , uris, m., s. Astures.
2. fāstus , a, um (fās), in der Verbndg ... ... referre, Suet. Aug. 100, 3; Tib. 5. – per memores fastus, Hor. carm. 3, 17, 4 u. 4, 14 ... ... / Akk. Plur. nach der 4. Deklin. fastus, Varro fr. bei Prisc. 6, ...
1. castus , a, um, Adi. m. Compar ... ... labe corpora, Ps. Quint. decl.: castus ab rebus venereis, Col. – v. Lebl., cubile ... ... domus, Cic.: signa, Z. der Züchtigkeit, Ov. – castum adv., c. sapere, Prud. cath. 2, 22 ...
vāstus , a, um (vgl. ahd. wuosti, ... ... Cic. – dies per silentium vastus (Ggstz. ploratibus inquies), Tac. – b) m. ab u. Abl.: mons vastus ab natura et humano cultu, Sall.: urbs ...
1. fāstus , ūs, m. (verwandt mit fastigium), ... ... Petron.: noctem ac diem iuxta gratiam aut fastus ianitorum perpeti, Tac.: ponere fastus, Ov.: omnes odisse fastus, Catull.: alios legere ad fastum (nach stolzem Gelüste od. Belieben) ...
Astura , ae, m. (Ἄστυρα ... ... . Meer fließt, noch j. Astura, Liv. 8, 13. § 5 u. 12, vor ... ... 801, mit einem gleichn. Städtchen (f., jetzt torre d'Astura), in dessen Nähe Cicero ein Landgut ...
astūtē , Adv. m. Compar. u. Superl. (astutus), listig, schlau, docte atque astute cavere, Plaut.: satis astute aggredi alqm, Ter.: nihil nec temere dicere, nec astute reticere debeo, Cic.: astutius ponere alqd, Varr. LL. 10, ...
pāstus , ūs, m. (pasco), I) die ... ... Fütterung, A) eig.: ad pastum accedunt, Cic. – B) meton., das Futter des Viehes, victimarum, Plin. ep. 96, 10: pastum capessere, fressen, Cic. – ...
2. castus , ūs, m. (1. castus), das sich Enthalten ... ... , 16), religiones et castus, Varr. bei Non. 197, 13: multiplices castus, Gell. 10, 15, 1: res divas edicit, praedicit ...
bastum , ī, n., Stab, Stecken, noch j. ital bastone, franz. bâton, Lampr. Commod. 13, 3.
Zästus , caestus. – der Kämpfer mit dem Z., pugil: der Kampf mit dem Z., pugilatus: mit dem Z. kämpfen, pugilare.
3. fāstūs , uum, m. plur., s. 2. fāstus /.
castum , ī, n., s. 1. castus no. II, c.
astula , s. assula, hastula.
... , aus od. in Asturien, asturisch, equus, Mart. 14, 199 ... ... . 4, 112. – b) Asturicus , a, um, asturisch, gens, Plin. u ... ... als Beiname, Iuven. 3, 211. – c) Asturco (asturco), cōnis, m., ein asturisches Pferd, ein ...
astūtus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... simplicis: versuti potius, obscuri, astuti, fallacis etc., Cic.: cum te pro astuto sapientem appelles, Quint. ... ... fallacia astutior, Plaut. Cas. 860: quod si qui me astutiorem fingit, Cic. ep. 3, ...
Buchempfehlung
Autobiografisches aus dem besonderen Verhältnis der Autorin zu Franz Grillparzer, der sie vor ihrem großen Erfolg immerwieder zum weiteren Schreiben ermutigt hatte.
40 Seiten, 3.80 Euro