languidē , Adv. (languidus), matt, schläfrig, lässig, lau, agere, Petron.: cunctanter et languide procedere, Colum.: suos languidius in opere ... ... , Cic. – v. lebl. Subjj., palmae l. dulces, Plin.: cacumine l. nutante, Plin.
Gargānus , ī, m., ein von Stürmen umbrauster Gebirgszug Apuliens, der in das Adriatische Meer ausläuft, j. Monte di S. Angelo, Mela ... ... , um, garganisch, nemus, Hor. ep. 2, 1, 202: cacumina, Sil. 9, 33.
Aventīnum , ī, n. u. Aventīnus , ī, m ... ... des Aventins, mons, s. oben: herbae, Ov. humus, Ov.: cacumen od. iugum, der aventinische Berg, Ov.: Diana, weil sie ...