Cāiēta , ae. f. u. Cāiētē , ēs, f. (Κ ... ... . Vict. orig. gent. Rom. 10, 3 sq. – Dav. Cāiētānus , a, um, kajetanisch, bei Kajeta, villa, Val. Max ...
καιετάεις , εσσα, εν (vgl. καιάδας, καίατα ), reich an Erdschlünden; so las Zenodot . für κητώεσσα (w. m. s.), vgl. Buttm. Lexil . II p. 95. Bei Callim. frg . 224 Beiw. des Eurotas, ...
portus , ūs, m. (porta), die Einfahrt, der Eingang, ... ... (Mündung) portus, Liv., verb. aditus atque os portus, Cic.: portus Caietae celeberrimus, Cic.: maritimi portus frequentati aut deserti, Liv.: e portu proficisci, ...
Formiae , ārum, f., Stadt der Aurunker an der Küste von Latium, im innersten Winkel des sinus Caietanus, berühmt durch Weinbau, Geburtsort des Stammvaters der röm. Familie Mamurra (s. d.), j. Mola di Gaëta, Cic. ad Att. 2, ...
Gaëta , Caieta.
cūro (altlat. coiro u. coero), āvī, ātum, ... ... . durch Kauf besorgen, signa, quae nobis curasti, ea sunt ad Caietam exposita. Te multum amamus, quod ea abs te diligenter parvoque curata sunt, ...
sīgno , āvī, ātum, āre (signum), mit einem Zeichen ... ... (gew. significare), differentiam, Quint.: ea eādem appellatione, Quint.: essa nomen (Caieta) signat, Verg.: fama loco signata, Ov.: terras nomine, benennen, ...
cōn-scendo , scendī, scēnsum, ere (con u. scando), ... ... durch ab m. Abl. od. durch bl. Abl. loc., a Caieta navem, Liv. fr.: ab Herculis portu c. navem, Val. Max.: ...
ἐκ-καίω (s. καίω) , att. ... ... ; τινὰ πρός τινα , Agis 2; Luc. Alex . 30; ἐκκαίεται , er geräth in Hitze, Plut. Tib. Graech . 13; φιλονεικίᾳ ...
καιάδας , ὁ , ein Erdschlund in Sparta, ... ... . VLL.; Strab . VIII, 5, 7 p. 367, wo er καιέτας od. καιάτας heißt; V, 233 τὰ γὰρ κοῖλα πάντα καιέτας (über die v. l . s. Kramer) οἱ Λάκωνες προςηγόρευσαν ...
σκέπτομαι , um sich sehen, sich umsehen, umherblicken , nach Etwas ... ... Plat. Rep . II, 369 b; u. dah. auch fut . ἐσκέψεται = es wird erforscht sein, III, 392 c; ἐσκεμμένα λέγειν , ...