facile , Adv. (facilis), leicht, ohne Mühe ... ... si detur mihi, ut ego unguibus facile illi in oculos involem venefico! Ter.: haec f. ediscere, Cic ... ... artificio, Cic.: omnes scriptores f. superare, Cic.: u. so facile hic plus mali est quam commodi, Ter ...
ancīle , is, n. ( nach Varr. LL. 7, 43 u. ... ... Verg. Aen. 7, 188. Lucan. 9, 480. – / Abl. ancile, Charis. 61, 4 K.: Genet. Plur. ancilium, Tac. hist ...
incīle , is, n., s. incīlis.
... Dav.: A) Cyllēnidēs , ae, m., der vom Gebirge Cyllene Entsprossene, der Cyllenide, v. Merkur, Mart. Cap. ... ... . 1528 Buecheler: subst., Cyllēnius, iī, m., der Cyllenier = Merkur, ...
Poecilē , ēs, f. (ἡ ποικίλη στοά u. bl. ἡ ποικίλη), die große gemalte Halle am Markte zu Athen, geziert mit vielen berühmten Kunstwerken der Malerei, namentlich mit Polygnotos' Wandgemälde der marathonischen Schlacht, Plin. 35, 56 ...
brācīle , is, n. (braca), der Schurz, die Schürze, redimiculum est, quod succinctorium, sive bracile nominamus, Isid. 19, 33, 5.
... Achillei od. Achilli : Akk. Achillea : Vok. Achille : Abl. Achilli), Achilles ... ... 943;λλειος), zu Achilles gehörig, achillëisch, des Achilles, stirps, Verg.: statuae, Statuen, ...
schielen , limis od. perversis oculis esse; strabonem esse ... ... limis oculis intueri od. aspicere alqd od. alqm. – schielend , limus. perversus (schief, verdreht, von den Augen ... ... der verdrehte Augen hat, von Pers.). – Schieler , strabo.
Achillēa , -ēis etc., s. Achillēs.
perfacile , Adv. (perfacilis), I) sehr leicht, perfacile hunc hominem de medio tolli posse, Cic.: perf. se tueri, Cic.: perf. apparet, Cic.: se centum (versus) perf. scripsisse, Val. Max. – II) sehr gern, ...
onochīles , is, n. u. onochēlis , lidis, Akk. lim, f. u. onochīlon , ī, n. (ὀνοχειλές u. ὀνοχειλίς), eine Pflanze, Art der Ochsenzunge ...
difficile , Adv., s. difficilis a. E.
schillern , versicolore quādam co lorum varietate spectari; auch bl. versicolorem esse.
Schillern , das, versicolor quaedam colorum varietas. – schillernd , versicolor.
furcillēs , s. furcilla /.
trochilea , s. trochlea a.E. /
macilentus , a, um (maceo), mager (Ggstz. pinguis), os ... ... (Ggstz. pingue), Vulg.: equus, Pelagon.: solum, Pallad. – Compar., macilentiores vultus, Vulg. Daniel 1, 10.
gracilēsco , ere (gracilis), dünn werden, schmächtig-, schmal werden, Amm. 17, 4, 7; 22, 8, 4 u. s.
mūcilentus , a, um, s. mūculentus.
anschielen , limis oculis aspicere.
Buchempfehlung
Ein lange zurückliegender Jagdunfall, zwei Brüder und eine verheiratete Frau irgendwo an der skandinavischen Nordseeküste. Aus diesen Zutaten entwirft Adolf Müllner einen Enthüllungsprozess, der ein Verbrechen aufklärt und am selben Tag sühnt. "Die Schuld", 1813 am Wiener Burgtheater uraufgeführt, war der große Durchbruch des Autors und verhalf schließlich dem ganzen Genre der Schicksalstragödie zu ungeheurer Popularität.
98 Seiten, 6.80 Euro