Cluīlius , s. Cloelius.
praecluis , e (prae u. cluis v. cluo), sehr berühmt, Mart. Cap. 1. § 3 u.a.
2. Fossa Cluilia od. Cloelia , s. Cloelius.
Cloelius (andere Form Cluīlius , gr. Κλοίλιος), ... ... , aus dem bes. bekannt Cluilius od. Cloelius, der letzte König von Alba, der ein ... ... . Gebiet führte u. dieses mit einem Graben (noch später Cluilia fossa, Liv. 1, 23, 3, u. fossae ...
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... Sempr. Asell. fr.: audiet cives acuisse ferrum, Hor.: et ego regem nostrum Cluilium causam huiusce esse belli audisse videor, ich glaube gehört zu haben, Liv ...
1. fossa , ae, f. (fodio), der Graben ... ... einem Kanal in seiner Ausdehnung u. seinen verschiedenen Punkten, fossae Cluiliae, Liv. 2, 39, 5: u. so Plin. 3, 34 ...
ambitus , ūs, m. (ambio), das Herumgehen ... ... . 4, 49: ilex nobilis XXXIV pedum ambitu caudicis, Plin.: (muri) ambitus CCCLVI stadia amplectitur, Curt.: explorare ambitum Asiae, Plin.: per ambitum capitis (rings ...
γλύφω (vgl. γλάφω; ἐγλυμμένος Plat. Conv . 216 ... ... . 879; Ἔρωτα , vom Bildhauer, Strab . IX p. 410; γλυψάμενος εἰκόνα ἐν σφραγῖδι , er ließ sich eingraben, Plut. reip. ger. ...
δια-γνάπτω , aufscharren; Odyss . 4, 438 scheint διαγνάψασα var. lect . gewesen zu sein ... ... 15 διαγνάψας · διακοιλάνας . Eine andere var. lect . war vielleicht διαγλύψασα , vgl. Scholl .